powrót

Spływ

Niebo ma różne poziomy,
Dopiero to sobie uświadomiłam.
Myślałam, że jednakowe czucie szczęśliwość ma.
Lecz wcale, że nie jest tak.

Różne poziomy w niebie są, różne linie, trajektorie...
Zależy na którą się wejdzie danego dnia, możliwe jest być wszędzie .

Gdy w niebie, lekkie łatwe przemieszczanie się, wchodzenie sobie w różne świadomości stany.
Jest to bardzo ciekawe w efekcie swym, wielobarwne, tęczowe, i żywe.
Energie w ruchu są, powoływane do działania,
Zwierciadło siebie do słońca tarcz, coraz śmielej, jaśniej widać swoją własną twarz.
Coraz większe własne w tym upodobanie.
Bywa czasami nawet tak, ze smutno jest i nijak.
Lecz to nie jest stały stan, za chwilę zmienia się, gdy patrzysz spokojnie na nią się,

I miłość i współ odczuwanie masz, miast reagowania.
Jeden poziom dziś, jutro zmienia się, inne widzenie, i za nim urealnienie, natychmiastowe dzieje się.

Najwspanialsze jest właśnie to, że zawsze możesz zmienić, to nie chodzi już,
I nie sens jest w tym, że musi być tak, jak jest, na dłużej, i że skazany jesteś, na to, co przychodzi do twych drzwi.
Oglądasz to w swoich rękach, widzisz diament do szlifowania, nawet nie używasz narzędzi,
Mówisz, co się nie podoba, a co chcesz, by oszlifowane było.

Podstawiasz pod światła spływ, i jest.

Obserwowałam akcje oddychania, wielokrotnie się temu przyglądałam.
I, teraz właśnie odebrałam przeświadczenie, ze nic nie trzeba widzieć, by oddech szedł z ciebie i do ciebie wracał.
Jako prana
Jestem oddechem, i wszystko, jestem niebem w różnych formach bycia, dziś w taką wersję według własnego wskazania, schodzi wersja, podoba mi się to, lub też nie, więc zmieniam formę swą na jeszcze inna, po prostu wciąż utrzymuję w ruchu nową energię, zarządzam nią, w różnoraki sposób i to jest właśnie to. Jadę, siedzę, to jedzie, stoję, idę, to mnie niesie, czasami ja podnieść zechcę, nie dam rady? ok., wcale nie musze, dźwignię w moim niebie mam,

I ją często używam.

16 marca 2010

powrót

 Aparat czuciowy I

Kawał czucia, jakby podać, nasyciłby się ten,
Kto odbierze uczuć stan, jaki jest.
Ludzie dla siebie pokarmem.
Mniam, mniam,
Mniam, tymi, co emocje produkują, bo one szybko idą,
i tymi, co Miłość, choć ta niby niczym krople z kranu, wydaje się, że kapie.
Karmienie nawzajem się uczuciami.
Pokarm Bogów. I ludzkiego rodzaju.
Urodzaj.
Żyzna gleba, gdy, każdy do źródła podpięty jest.
Korek z butelki odkręcony, kurek dostawczy.
Prana.
Oddychanie, trzeba oddychać wszystkim tym, całym sobą,
Dlaczego?
Bo to jest pokarm, niezależny od drugiego.
Samowystarczalność siebie, to nie bieganie za tym, lub tamtym,
By nasycenie.
To odkręcenie własnego kranu i spływ ze źródła prosto do ust.
Miód.
Sam idzie.
Ludzie karmią sobą się, i tym „dobrym’ i tym „złym.
Dwa rodzaje energii z jednego źródła pochodzą,
Jeden w sumie strumień Jej,
W ludzkim świecie, w ludzkiej głowie następuje rozdzielenie,
Nie inaczej, ani indziej, nie.

To jeden spływ jest.
Światło, niczym prysznic. Stale, lecz nie zawsze trafia na otwarcie.
Miast skały, mury kruszyć Twe
Idzie tam, gdzie ujście znajduje,
U drugiego otwartego, nie u ciebie.

Pokarm jest, nieważne, co do ciebie wchodzi, lecz co z ciebie wychodzi,
Bo ty to transformujesz.
Przemieniasz częstotliwości na strawne.
Decydujesz, co dobre, a co dla Ciebie nie.


Tylko to, i tyle zrobić ma człowiek i może.
Podpięcie do źródła swojego siebie,
Z góry spływ i na boki rozprzestrzenienie. Nigdy odwrotnie,
Już.
Żyje się w ziemskim niebie.
Niebiańska ziemia. To jedno.
Podpięcie do źródła samego siebie, utrzymanie mocy swych.
I jest pięknie, i czucie jest w tym wszystkim się,
Niezależnym od drugiego.
Przede wszystkim Czucie.
Więcej siebie ma się.
Rozrost, rozpięcie skrzydeł.
Swobodny lot.
Służenie sobie.

W ten sposób
I nawzajem też.


Aparat czuciowy II

Och! Gdybym mogła wynaleźć aparat czuciowy,
Rejestrowałby piękno uczuć mych.
Och! Gdyby móc zatrzymać uczuć stan z powodu danych, mi przez życie podanych.
Uruchomienie uczuć spowodowane…
Allle byłoby fajnie.
Patrzysz na zdjęcie i wchodzisz w to czucie, w którym rejestrowana chwila ciebie była.
Widzisz człowieka i zanurzasz się w czuciu jego, och! Jakże pięknie się tam pływa.
Gdy woda świeża i czysta, niczym w wodzie ryba.
A, w błocie nawet karp zdycha.

Człowiek zanurzony w wodach boskości płodowych, potrzebuje oddychać, i pływać, poruszać się, mieć dużo miejsca wokół siebie i czuć się przede wszystkim bezpiecznie.
Och! Tyle zabiegów i dbania o uczuć stanów najwspanialszych podtrzymania.
Jak je utrzymać stale?
Ano się nie przywiązywać wcale, a wcale do tego, kto obok ciebie pływa.
I, jak się nazywa.
Co robi, czym jest,
Jedno, co się wyczuwa…

Swoboda.
Własnych
Uczuć mowa.

 5 marca 2010
powrót

Mistrz w Nowym świecie...

Pół Bóg, pół Człowiek.
Ludzki bóg, boski ludź (?)
Ekonomiczny jest, ergonomiczny,
I taki właśnie we wszystkim tym…
Praktyczny.
Mało je, śpi niewiele..., miłości dużo produkuje, takiej prostej.
Szczęśliwym się czuje, radość w nim po brzegi rozlewa się na świat cały.
Nie marudzi, nie jęczy, nie absorbuje sobą czyjejś uwagi.
Mistrz Nowego wieku, jak dziecko.
.................
Spokojne, zadowolone, bawi się, skacze, śpiewa, tańczy, gdy trzeba, lub w bezruchu , bywa, że jest.
Ciszą owija się.
Taki ktoś efektywny bardzo, pożyteczny niczym mrówka, lecz już nie ciężką pracą,
Dużo Dobra Najwyższego przynosi światu, jest jak pszczoła, motyl, co nektar spija z kwiatów i dalej roznosi.
Z siebie…
Na resztę.
Wie, Kim Jest.

I, co jeszcze, przyszło mi, Nowy Człowiek z sobą niesie?
Nie martwi się, smutku nie mnoży,
Weseli się i harmonią, pięknem jest, więc samoczynnie przyczynia się do tego, że radości więcej wokół.
Nie ma ciężarów, sobie idzie poprzez świat, nie prosi o pomoc, bo wszystko ma.

Zastanawiam się, co robił człowiek w pierwotnych energiach, który światłem był przez eony, czy nudził się?
Ależ nie!
Fizycznie go nie było na ziemi w gęstości tej jeszcze, a już błogość słał.
Inne formy tworzył z siebie.
A teraz, błogostan promieniście rozkładający się na świat, utrzymane życie w ciele.
I, wszystko to razem połączone, ekonomiczne bardzo jest.
Mistrzowie nowego wieku ani nie radzą, nikomu nie wadzą, są sobie jako energie w ciele zakorzenione, zasilają ziemię, chodzą i oglądają swoje stworzenie, powołują zmiany,
Piszą sobą Nowe życie.
Jak
Magowie.
Obrazami się zajmują, nie w lustrze ich odbiciem.

To są nowe kwiaty, Nowe wszystkie formy życia w człowieku połączone.
Mistrzowie, którzy chodzą do sklepu, bogactwem braków nie zasłaniają,
braki u nich nie istnieją.
Ani wyrzekanie.
Kupują to, co przyjemne,
bo dlaczego, by nie?
Nie potrzebują mieć, by mieć.
Status ich nie obchodzi. Wolni od schematów.

I nie samotni, w pustelni, ani pieczarze.

Mają komputery, jeżdżą samochodem, poruszają się pośród ludzi również na piechotę.
Mają piękno wokół i wygodę, korzystają swobodnie z wszystkich dóbr tego świata.
Z wdzięcznością biorą, bo wiedzą, że to dary ziemi dla nich.
Otwarci na otrzymywanie.
Życie dba o nich.

Niczym nieograniczeni, ani podzieleni w statusie społecznym na jakieś klasy według kasy.
Żyją, jak każdy inny, tyle, że inaczej, tak pięknie smakuje im ich życie.
Uśmiech na twarz nie jest przyklejony, bo tak wypada, jest ogólne przyzwolenie i rozumienie w mistrza postawie,
że świat się tylko takim wydaje, więc nie zajmuje to jego uwagi, na prawdzie siebie się koncentruje.
Jest tak jak w niebie, na ziemi fizycznie, i ..to, co Nowe, bez żadnych problemów.

Mistrz nie ma chorób, ani kłopotów, mistrz wolny jest od takiego myślenia, ze świat jest be, i ma go zmieniać.
Nie przywiązuje nadmiernie do niego się.
Lub, coś nie tak z drugim człowiekiem jest, i, on musi…, skoro mistrzem jest.
Absolutnie nie!
On, jeśli chce, a zawsze gotowość ma,
Ma potężny wpływ na świat, lecz z ciszy jego samej miłości płynięciem w świetle, niczym rwąca rzeka, jest jego działanie.
Niczym więcej nie popartym, żadnymi zabiegami, ani przymuszaniem.
Czysta intencja w działaniu.
Czysta energia.
Otwartego Serca.
Nie musi się już wyrzekać dóbr, by móc sobą udowodnić, ze da się bez nich żyć.
Tak nie ma. I dobra są i ducha blask.
Razem w sobie pojednane, umysł z duszą zaprzyjaźnił się, i mistrz za sprawą swoich ciał tym właśnie się stał.
Wyzwoleniem siebie, z pęt, zmartwychwstały, wniebowstąpienie fizycznie odbywa już się,
Dużo jest mistrzów na świecie.
Czy o tym wiecie? A może, nim jest któryś z was….?
Rozpoznaj się więc sam.
I takim powitaj.
Jeśli tak w duszy Ci gra, to jest właśnie To, i tak.

17 marca 2010

powrót

W obliczu katastrof…

By stało się lekko, motyli coraz więcej, wiosna wszakże jest.
Pamięci tym, którzy w zgodzie z własnym duszy wyborem.
Stop martyrologii i łez pielęgnowania.
Dusze w ziemi uwięzione,
Przeszły na swoją stronę.
Świadomości zmiana, że : kiedyś było - " niech im ziemia lekką będzie", teraz jest - " Ziemia niech lekką będzie ze świadomości łez"

I ziemia lekką stała się.

I tak jest.

3 kwietnia 2010

powrót

Służenie Tobie

To jest fakt, na tyle ważny, że gdy dzieje coś się, rozumiesz słowa te, widzisz jaśniej, masz inny wgląd, odkąd o tym wiesz.

Wszystko służy Ci, wszystko, co tylko zechcesz spływa do twych stóp,
ach!
Bierz mnie, bo ja po to jestem.
Energie bezosobowe są.
Jedno pytanie, dotyczy każdego.
Czy służy to dobru Najwyższemu Mojemu, i dla świata?
Jedno pytanie zadać sobie.

Odkrywasz, że służymy, jako ludzie samym sobie.
Bardzo piękna sprawa.
Ego zacichło, zachwyt niemy się wydobywa, wdzięczność,
tak – sobie samemu,
Za zdolność decyzji suwerennych.
Za zdolność przyciągania.
Najważniejsze, zdać sobie jasno sprawę,
Czego tak naprawdę chcesz?

Miłość, obfitość, dobrobyt, jakości bezosobowe są dotąd, dopóki miejsca im nie wskażesz w sobie.
Stają się tożsame z Tobą.

Kocha cię życie od, i na Zawsze.
Boskość Twoja znakomita pozwala na błędy i próby,
Ona Wie, że forma każda jest do dyspozycji twej.
Wszystko, co jest.
Służy ci najlepiej.

Stwarzasz.

„Jestem biedny” mawiasz do siebie, energie spływają natychmiast,
w ramiona chcą byś je wziął w takiej częstotliwości właśnie, jak myślenie twoje jest.
Bieda spływa i służyć ci chce pod postacią najwspanialszą dla ciebie.
Otrzymujesz w swoje ręce fantastyczną biedę.

Nie masz czegoś…
jakiś brak, raptem więcej długów masz, starasz się, wysilasz..
Obciążasz siebie coraz bardziej, i… nawet o tym nie wiesz, że to wszystko Twoje.
Hojnie przez Ciebie stworzone, odbicie słońca, które taflą lustra….

I na wezwanie pojawia się w swej glorii i chwale,
i mówi: „bierz mnie w posiadanie!”
Do służby zamiarem Twoim powołane, poświęcaniem temu uwagi,
pieczołowicie pielęgnowana, odbija się promieniem z ciebie, bo go wysłałeś.
Wraca wiec wzmocnione.

Spływ, otwarty kran i dostęp tego, co sam jesteś w stanie przyjąć do świata swojego, staje się realne to, czym myślisz, ze jest wirtualne.

To jest tak, jakbyś otwierał sobie świat różnymi kluczami i przez różne drzwi zaglądał i w nie wchodził, lub nie.
Wybór twój, energie po to są, by zawsze służyć ci.
One mają takie zadanie. Tylko spływać pod nogi pana.

Spływ, zawsze spływ.
Tylko, czy ty sam o tym wiesz, ze to od ciebie zależy, co wyślesz na swoim promieniu?

Staje się tym dla ciebie.

To nie ludzie stwarzają ci to i tamto, to nie od nich zależy, ani też od sytuacji.
To poprzez nich dzieje się możliwym to, co z Ciebie, jest Twoim i dla Ciebie.

Zawsze.

Musisz wiedzieć stale więc, czego tak naprawdę chcesz.

20 kwietnia 2010r.

powrót

Powódź

Woda, przepływ, odpływ, łzy wodne też są.
Sprawiają rozpuszczenie, wylewają się wraz z solą, potem, gdy tak w potoku łez człowiek jest,
czuje się lżej, wykąpany, odświeżony, informacje stare, wypłukane i zbędne ciężary.
Pozostawione wodzie. Domy.

Powódź w Polsce, rzeka łez, wezbrała już tak, że zapiera dech... czy pójdzie do morza, czy znów rozleje się na boki...
Tak jak najczęściej to bywa.
Postrzegam i wyczuwam na ten czas,
Że energie służą, by zaprzestać już płakać z powodu smutków, tragedii i dramatów.
Wcześniej uruchomione zostały przez rozbity samolot, który pochłonął żyć tyle.
Ciągłe rozpamiętywanie wojen, mit walki...
Odchodzi w siną dal, rozpływa się dzięki łzom.

Ludzie powiedzą - "Dość !".
Zacznie się tworzyć Nowe.
Tak wygląda proces.

Żałoba narodowa, unurzanie się w smutku.
Łzy wylewane ciurkiem,
Masowo.

Niebo oddało z powrotem je jako deszcz.
I zebrane po drodze wszystkie, które wylane przez lata.
W Polsce, świadomości niedostatków, braków, biedy...itp.
Formy myślowe zmaterializowane jako krople deszczowe, rzeki wzięły w
posiadanie, zebrały tę całość, i do morza, na wezbranej wysokiej i długiej fali...
Usiłują je przetransportować.

I to jest jak najbardziej na ten czas, oczyszczenie, podmycie równe z obmyciem.

Wyobrażam sobie i marzę, sercem otwartym pojmuję, że doświadczenie Polski z
wielką wodą, to właśnie oczyszczenie.
Łzy przelane ponad swoją już miarę.
Zadziewa się, bowiem tak, że kiedy odchodzi stary świat, a odchodzi i nowy nastaje...
Niepodważalnie, widać gołym okiem.

Najpierw jest uwolnienie tego, co było brzemieniem.
A więc w kraju naszym tendencji do dramatów.
Skłonność czarnowidztwa uprawiania, niezdolność radowania, strach przed szczęśliwości stanami.
Obawy, że to nierealne..

Zbyt długo hołubiono bohaterów, którzy za kraj ginęli, teraz jest czas, by
miast w przeszłości uwagą siedzieć swej, trzeba wyjść z nową kartą, i tworzyć to, co Nowe.

Łzy, ból i cierpienie, i wszystkie ku temu sprawy niezbędne, zostały
uwolnione, wraz z wypadkiem samolotu, naturalna kolej rzeczy to łzy, które
przepełniają brzeg rzeki...

Niech idą, płyną do morza w celu rozprzestrzenienia ich krytycznej masy,
niech cząsteczki wody zostaną przekształcone, i niech stają się
krystaliczne, rześkie, zdrowe dla kraju naszego, który tak piękny i
wspaniały jest, że szkoda go dla łez,

Nie warto.

Cieszyć się trzeba, radość nieść.
Miłość, i dobro najwyższe spływa na kraj już nasz, czas pozwolić sobie na to.

Rzeka wzięła i zebrała, to, co jako obce ciało już do niczego, nikomu niepotrzebne jest.

Jeśli płakać, to ze szczęścia i z wdzięczności raczej, niż z bólów i cierpienia.
Straty, jakie ludzie ponoszą, to odrywanie się od trzymania tego, co stare,
Odpuścić, pozwolić temu się dziać i widzieć w tym doskonałość.

Doskonałość rzeki, której pora, by zadaniem swym dla człowieka radość nieść z biegiem swym,
dlatego wyrzuca teraz ludzkie łzy, piękna sposobność na zmiany, zależy, co wybierze człowiek.

Może, pozwoli sobie na to?

I pójdzie za fali wskazaniem, zacznie dbać o swój dom i ziemię, bo to piękne
miejsce, by korzystać z życia a nie tylko je jako trudnym i ciężkim i w bólu
i cierpieniu przeżywać, na wojnach skupienie miast pokoju i uśmiechu.

Na strachu przed żywiołem, a ma być w miłości ze wszystkim tym, co jest,
więc wszystko pięknie służyć mu będzie, bo zgodą na siebie w radości więcej
wniesie niż łzy i zamartwiania wszelkie.

Człowiek ma przewagę wody w sobie, więc coś właśnie w tym na rzeczy jest, informacje.
Jakość nowa. Przede wszystkim spokój, radość.
I dalej według tej właśnie fali.

Każda rządzi się swoimi własnymi prawami, zależy, co wybierzesz...

21 maja 2010

powrót

Mój U-kochany mężczyzna
100 % chłopa w całości

Przymierze
Wczoraj weszliśmy w dzień.
Ależ, jaki być ma dla nas?
Zadaliśmy pytanie, założenie dali sobie, że

Najwspanialszy, ofiarujemy jemu Obecność Siebie,

Wchodzimy w jego przestrzenie, bo czeka na nas ze zniecierpliwieniem.
I, tak, jak zapowiedzieliśmy, tak też się stało.
Działy się piękne rzeczy, praca wykonywana bez zmęczenia, pasje realizowane,
Razem.

Płynęło się jak na fali, chodziło niczym po perskim dywanie
Energie opływały miękkie...
To było wspaniałe!

Dlaczego?

W podsumowaniu i podziękowaniu, jeszcze raz przekonaliśmy się,
Że to chodzi właśnie o to, by w dzień, i w czas, czy w zdarzenie wchodzić Obecnością swoją,
Zaszczycić swoją osobą
Czas, który od rana czeka na ciebie, byś sobą wypełnić mógł go.
Z wdzięcznością otwiera ramiona.
Cieszy się po prostu.

...............................

Kiedyś, nie wiedziało się, gdy czas z tobą robił, co chciał…
O co chodzi? Gonitwa nawzajem, wyścig z czasem
Pośpiech, lub też nuda…
Ani ty jego, ani on ciebie nie mogliście zabić, zmęczenie na samą myśl…
Byłeś niewolnikiem czasu, niedosyt, że za mało…
Czasem, nadmiar i wysiłki i starania, czym go zabić..

Teraz, z podejściem takim właśnie, że czas i wszystko dla ciebie do dyspozycji staje od samego świtu, z rana.
Wchodzisz w niego i zaszczyt to on ma, że jesteś w jego ramach.
Więc rozciąga się i objawia w pełnej krasie, bo wita gospodarza, i radość obustronna, i zadowolenie.

Zawarte ze wszystkim Przymierze.

6 czerwca 2010

powrót

 Do powodzian i w ogóle…
Mój apel

Jesteście teraz w doświadczeniu ostatni raz. Takim właśnie, gdy podtopienia dotyczą was,
To są obrazy, by
Nękanie o przetrwanie rozciągnęło swą sieć,
Trzymani jesteście w energii strachu i potrzebni w jego utrzymaniu,
Świadomości mas,
By rozprzestrzeniał poprzez was on właśnie się.
Wybierz „dosyć!” temu.
Jesteś wykorzystywany dla strachu siania, zasiej coś zupełnie odmiennego.
Najlepiej siebie pełnego, zadowolonego, ach siej garściami, niczym zboże dla plonu wspaniałego,
Wystarczy już twojego wkładu w to, by piekło podtrzymywać,
Wybierz na ziemi dla siebie niebo.
Zasiej Sobą Niebo, zasadź Nowe drzewo.
Stań się Ziemi Nowej solą,
Czas po temu.
Tak, to Ty wybrać masz.
Na Ciebie ono czeka, decyzję Twoją suwerenną, od niczego niezależną, pomimo wszystko i wbrew wszystkiemu, odważnie z przestrzeni wybieraj.
Są miejsca na ziemi, suche lądy obfitości pełne, wody pod dostatkiem i ziemi żyznej, takiej pitnej, wybierz takie miejsce dla siebie.
Podziękuj doświadczeniu zmagania się z żywiołem.
Nie zmagaj się i nie walcz z przyrodą.
Zażycz sobie tego, co zawsze pragnąłeś i chciałeś, powiedz „dosyć”
I, że wystarczy Ci walki o przetrwanie.
Są ludzie życzliwi, pomocni i chętni, by Tobie być przyjacielem wielkim, wybierz taki kontakt, że chcesz...
Powiedz „dosyć”
Strachom i lękom o byt i przynależność społeczną...
Jest dużo zaopatrzenia dla człowieka, gdziekolwiek zechce wybrać w świecie swoje nowe miejsce.
Wybierz to, że
„Chcesz już dziś teraz, poproszę! by nowe życie dla mnie, niech bezpieczne mi i życzliwe będzie,
i tylko to, które jest prawdziwe"
Zobacz, jak w nim już  mieszkasz sobie, swobodnie, wygodnie.
Wybierz, by służyło Ci, najlepiej, i, ze jest to dla możliwe właśnie dla Ciebie.
Służyć z ochotą Ci przybędzie, znajdzie się takie miejsce.
Tylko przywołaj je do siebie.
Powiedz stanowczo i głęboko w sobie, szczerze,
„Dosyć życiu takiemu, by patrzeć jak na zagrożenie i spodziewać się jako takiego dnia każdego, że zajrzy, pogrąży, zeżre i wessie”.
Nie chciej więcej czucia takiego, wybierz to, co jest Ci przyjemne.
Powiedz tylko,
„Dosyć tego!
Bo ja wybieram, wystarczy tego doświadczenia!
Wiem, że jest dla mnie dobra ziemia, i świat mi życzliwy i przyjazny.
Miłym jest wszystko dla mnie.”
Jest obecne szczęście i dobrobyt wszelki, i miłość w tym wszystkim do samego siebie i do drugich, chcę się śmiać, cieszyć, lekko móc chodzić po ziemi, mieć w życiu samą przyjemność, chcę swe życie na takie właśnie zamienić.
Więc zrób tę zmianę, zmień system wierzeń, że na życie jesteś takie, którego nie chcesz, skazany,
Już nie jesteś, zrób sobie odmianę, możesz.
Powiedz, „Wystarczy mi już, poznałem biedę, zagrożenie, stratę wszystkiego, co do tej pory budowałem mozoleniem, wybieram , by moje życie lekkim było".
Miłość w tym zdarzeniu, wybieram obfitość wszystkiego i bezpieczeństwo.
Wybieram poznać, czym jest radość i stały dopływ pięknego życia w Prawdzie.
Wybieram życie swoje i siebie w nim, jak motyl. Mówię wszystkiemu, co ciąży,
„Już dosyć”!
I zaufaj, znajdziesz się w takich okolicznościach temu wyborowi sprzyjających.
Raczej to one znajdą drogę do Ciebie.
Otwórz się na otrzymanie, wybierz i postanów
"Umiem przyjąć to, co jest wspaniałe, umiem przyjąć, dary życia są dostępne dla mnie!”
I, bądź na wszystko to, co tylko chcesz, według życzenia i swojej woli, gotowy,
Przyjmij swoje życie Nowe. Bierz w objęcia je, i się nim ciesz.
Po to są doświadczenia, by postanowić, ze zawsze możesz zmienić to, co chodzi ci po głowie, by już skończyć mogło się, ono kończy dla ciebie właśnie się
Odpływa i odchodzi stare i to, co niedogodne, pozwól jemu odejść.
Wybierz moc wybierania z wariantów wielu scenariuszy życia, te, które dla ciebie najwspanialsze są, pojawią się, bo służy życie człowiekowi teraz,
 By wybrać mógł dla siebie je jako cud.
 „Wybieram cudowne swoje życie dla mnie miłe”
 I zachwyt prowadzić cię będzie za rękę, tak nagle zacznie się wszystko zmieniać.
Wiedz, ze stanie się według Twojego życzenia.
Twoje życie dla Ciebie i ty SAM dla siebie jesteś twórcą, a więc przysłowiową złotą rybką.
Sam Jesteś.
Zażycz spełniania swoich marzeń.
Wszystko wszak już straciłeś, nic nie tracisz…
Doświadcz obfitości, i tych stanów świadomości, na które tak długo czekałeś, że przyjdą same… może jutro, lub potem…
Bez twojego zaproszenia się nie pojawią. Czekają na wezwanie.
Bierz je w swoje posiadanie.
Już możesz.
Nie walcz z przyrodą ani żywiołem, zaprzestań patrzeć na życie wrogo…
Pojednaj się i z nim i z sobą w doświadczeniu Tym.
Zawrzyj ze wszystkim przymierze, właśnie teraz.
Wybierz że
„Moje życie jest mi przyjacielem”,
I tak się też stanie według Twojego uznania.
Odeszły, odpłynęły z wodą ciężary i łzy świadomości starej.
Pod spodem Nowa woda, dla człowieka zdrowa. Ta odpływa do morza, ból przetrwania zabiera.
Odpuść sobie złość na nią.
Nie tracisz.
To odchodzą stare formy myślowe, bo nie służą już człowiekowi.
Pojawia się życie Nowe, świat Nowy, świeży, piękny i pełny.
Wybierz go widzieć takim.
I tak jest dotąd dla każdego, aż pokój wybierze, walki zaprzestanie chcieć o własne siebie i rodziny przetrwanie.
Powiedzieć po prostu „Nie zgadzam się z życiem, które już nie dla mnie”
Zgadzam się, wybieram, że moje życie piękne jest.
I jako takim się stanie.
Wybieraj to, co wspaniałe.
Nowy świat na ziemi tej oferuje takim właśnie dla Ciebie się, pełnym darów i kłania, byś mógł go wziąć w swoje ramiona, ach, bierz, i o nic nie martw się, przyroda Ci dopomoże!
Popatrz na wodę, ze nie jest ci wrogiem i nic już nie jest wrogie.
Wychodź ze świadomości takiej, że musisz stale walczyć.
Nie musisz już więcej,
Z nikim i z niczym, zawrzyj przymierze.
Zacznij od samego siebie.
To nie są czcze słowa, tak to właśnie działa.
W bólu, wpośród łez, gdy myślisz, że wszystko skończone już, wybieraj, właśnie wtedy wybieraj…
Nowy początek.
8 czerwca 2010

powrót

Dlaczego tak się dzieje ?

Dlaczego to, co się na świecie dzieje, tak właśnie się dzieje?

Dlaczego tyle jest zamętu wokół człowieka, już każdego?

Nikt nie jest w tym wolny, jeszcze nie do końca. Część wyszła z tego obszaru, część już odpoczywa…
Przeszła w Nowy Świat, w Nim się osadza i rozgląda.

Za życia, umarła dla starego, on tez umarł, skorupy rozłupane, Nowi Ludzie nadzy, odkryci i jawni coraz bardziej…
Dużo o tym opisujemy, jak wygląda i co słychać po tej ‘drugiej stronie”.
Wierszami, tekstami, malowane życiem realnym obrazy.
Dlaczego piszemy?

Pewnie dużo pytań w środku się rodzi…
Wyskoczyliśmy jak Filip z konopi?
Nie wiemy, jakie są reakcje innych, mamy informacje zwrotne takie, ze serce radość rozpiera.. że tak jest, nadzieję ożywia u drugich, u innego może być wdech, typu „’......ch!”  i idzie w swoje życie stare, i się niczym w matni nadal szarpie…

Co niektórzy może się w głowę pukają…”odbiło im, czy…?”
Lubimy rozbijać konwenanse, roztapiać lody skostniałe i poglądy stare rozłupywać w pył..
Mity przestarzałe…
Bardzo lubimy.
Wierzeniem, myśleniem, czuciem żywym i rzeczywistością istniejąca naprawdę, nie na „niby”, Całym sobą, mówimy, „Dotknij”, uszczypnij…to nie sen, to jawa właśnie, tamto było śnieniem.
To jest normalne, tamto życie nienormalnym było… zbyt dużo wysiłków kosztowało i wyrzeczeń, …
Ogromną płaciło się za nie cenę.
Niektórzy jeszcze płacą…
Jakby byli bogaci, lecz wciąż i dalej mają z życiem zadłużenie..
Siebie, życie wzięte miast w posiadanie, w stan kredytowania , do tych czasów w nadziei przetrwania…
Teraz można pełnym Być i Całym, bez od czasu do czasu wkładki dobrej do obiadu.

…………………………….
Wyczuwamy, więc różne stany, najbardziej te, gdzie potok łez jest wylewany z powodu tęsknoty za własnym życiem zrealizowanym, by już nastąpiło takie właśnie jak w raju.
Nie ma człowieka, który tego nie pragnie i o tym nie marzy, nie spotkałam nigdy takiego, który by mógł wzgardzić…
Co najwyżej, że dla niego jest to niemożliwe…
………..
Słów kilka zarysu na tu i teraz, co się dzieje.

Przekształcenie..

Życie stanęło na głowie, do góry nogami wszystko.
Niczym odwrócona rękawica na drugą stronę, tak to wygląda i taki właśnie jest cel.
Stanąć, zatrzymać się, znieruchomieć przez chwilę, by na inny tor.
Przejść, zostawiając to co było, takim, jakie jest.
…………………………

Planeta zmienia się, bieguny pozycję swoją nową dla siebie znajdują i niedługo stanie się realnie, że oś ziemi pozycję swą zmieni, już to się dzieje, stąd huragany i trzęsienia i powodzie, stąd stara świadomość zmurszała, na władzy i przemocy oparta, na wierze w dobro i zło, oddzielenie człowieka od boskiej części jego, wszystko to ulega przekształceniu.
Totalna zmiana.
Wraz z Planetą, i całym galaktycznym układem.
Ludzie nieodłączną częścią wszechświata. W sobie noszą, w swoich ciałach cały jego zapis.
Niemożliwym jest, więc, by człowiek odłączony był od procesu i tej perspektywy wspaniałej.
Ziemia przechodzi na poziom piąty.

Tworzenia jest to wiek, epoka złota, serca podpiętego, aktywacja miłości i wszystkiego, co najwspanialszego.
Według zapisów starych z kiedyś, na temat raju.
Świadomość rozwija się, i to jeden z ewolucyjnych przebiegów.
Tak to się dzieje, jest w tym cel jeden. Zmienia się życie dotychczasowego Istnienia.
Odradza się człowiek w wiedzeniu tym.
Już jest to inaczej, chodzi teraz, by więcej uznać mogło tę zmianę i nie przeszkadzało jej.
Opór niewskazany, bo i tak ta spirala rozkręcona już działa. Nic tego nie powstrzyma, Nie ma takiego mocarza.

Sami stajemy się siebie władcami, zarządzającymi swoim istnieniem.
Mistrzowie własnego życia, tylko swojego. Opanowanie. Przegląd z przeszłości, kosmetyka, odkładanie niepotrzebnego, wyrzucanie starego.
W tym wybór, czy chcesz być tego autorem, czy obserwatorem, zostać, czy odejść.
Jak porządki w szafie.
Najpierw wygląda na bałagan. Lecz to porządek doskonały w zamiarze już jest, inaczej by nie przejawił się.

By lżej było przejść, poddać się temu procesowi i rozumieć schemat. Tylko tyle.
Bankowość, polityki rządów, odkrywanie Nowego, stosunki międzyludzkie, inne wszystko, takie, którego jeszcze nie znamy.
Ludzie z przyszłości swej siebie przywoływani, każdy wzywany na swe miejsce.
Tak to się dzieje.
Z duszy nacisk, nie da się już dłużej zdławić.

Życia osobiste rozsypują się niczym domki z kart, zamki na piasku podmyte napierającą falą pełną potencjałów w
Spełnienia i do realizacji marzeń…
Powstaje konstrukcja silna i stała. Boski człowiek, niezmącony wiatrem ani sztormem.
Stabilny i zrównoważony, ufający sobie.

W konkretach, każdy dzień podaje wiadomości na tak za tym, ze się zmienia świat. Nie można już zamknąć oczu i nie chcieć słyszeć komunikatów.
To się dzieje na poważnie, lecz przyjąć z ulgą, lekko, i z oddechem głębokim, ze to czas, na który się tak długo czekało.
Czas tez się zmienia.
Dusze to wiedzą, mają czucie, i tylko ciała podległe stać się temu zjawisku mają, fizyczne nasze istnienie.
To nie jest koniec zapowiadany świata, taki, który przeraża.

To jest początek nowego, dla człowieka wspaniałego.

Jest dużo przekształcania w każdej ludzkiej sferze, tak jak odbywa się w życiach indywidualnie, tak też i to na planecie.
Wygląda na chaos i pomieszanie.
Zwierzęta znikają z jej powierzchni, dlatego, że przeniosły się do świata drugiego, nie, dlatego, że zagłada… pojawią się lada chwila formy zwierząt nowe, służące człowiekowi w tym wymiarze.
Dostosowujemy swe ciała do energii kosmicznych, i też zmieniamy swoją strukturę fizyczną. Odmłodnieć można będzie swobodnie i uzdrowić.
Stąd często spotykane bóle głowy, napięcia nawet bez powodu, brak tchu, osłabienia, rozgorączkowanie w głowie i w całym ciele, częste przeziębienia…
Nic złego, tzw. się nie dzieje, tak transformuje się człowiek. Musi się dostosować ciało jego i myślenie i wierzenie, a więc nowe spojrzenie.
I przyjęcie jego jako takiego.

Kryzysy ogólnoświatowe bardzo dobrze, że istnieją, bez tego nie byłoby zgody na zmianę…
Edukacja, wychowanie, nie będzie już nigdy takie, stąd młodzież, która to wie, odrzuca stary schemat, nie chce tkwić w systemie, który martwym już jest.
I nie wnosi tlenu.
Wszystko, gdzie brak tchu i męczy, wszystko do odejścia.

Ucisk wszech ogólny znika z planety, będzie się żyło łatwo, lekko i przyjemnie, już to się dzieje.
Nie ma sensu się obciążać wzajemnie, dlaczego to wszystko się dzieje, a tym bardziej winnych szukać i rozliczać.
Jedyny sens jest otwarcie się i przyjęcie.

Ludzie zaczną w swe ramiona się sobie rzucać, serca coraz liczniej na siebie otwarte.…

Dużo ludzi umiera teraz, nie dzieje się to jako tragedia, to dusze po prostu odchodzą, bo nie wyraziły zgody na przejście w tym czasie do Nowego Świata, dołączą do niego potem.
Mają się z tym dobrze. Próżno lamenty i łzy i powstrzymywania.

Szacunek do każdego wyboru.

Inni chętnie bardzo czują się ożywieni, i stwierdzają, i decydują, że miłość i szczęśliwość wszystko najpiękniejsze jest w zasięgu ręki, i chcą wnieść takimi siebie, przyczynić się sobą, niczym latarnią do rozjaśnienia…

Nie ma powiązania z wiekiem, nawet 80-latek może przejść, i zacząć Życie Nowe, nawet tzw. „stary człowiek”…
To nie sprawa lat, lecz dojrzałości duszy swojej, za czym tęskniła, czego tak naprawdę pragnęła, pozwolenia jej na wyrażenia.
I doświadczenie, jako realnego.

Każda decyzja jest suwerenna i dlatego nie błędna.
W Nowym Świecie błędów nie ma. Są tylko doświadczenia.

Wybiera się te najpiękniejsze z wersji możliwych, które są już przygotowane.

I życzliwość dla samego siebie w tym procesie, do zobaczenia w Nowym Świecie!

Coraz więcej wśród ludzi jest tych słów na pożegnanie siebie.

W załączeniu linki, w który pięknie o tym się mówi:

http://www.vismaya-maitreya.pl/rok_2012_strefa_null_cz1.html
http://www.vismaya-maitreya.pl/rok_2012_zewnetrzna_strefa_null_cz2.html

Rok 2012 wcale nie jest rokiem zagłady, ani też żadnej straty.. wszelkie materiały, które podają w sposób szerzący strach i panikę i zagrożenie w efekcie nie podnoszą człowieka lecz ciągną w dół spirala, właśnie po to, by nie przeszedł…
Chcemy, byście o tym Kochani wiedzieli.

Przyswajajcie tylko takie informacje, które budzą tchnienie i ożywienie. To będzie wskazówka dla czucia i rozpoznania w tym siebie.

28.VI.2010r.

powrót

W śmietniku

Zaglądając razu pewnego do śmietnika jednego…
By dorzucić swoje, co nieco
W oczy mi się rzuciły, bo na wierzchu były
Dwie wizytówki…
Pewnej terapeutki od ‘ważnych” warsztatów.
Ogłaszając i wskazując nimi drogę do siebie, by pomóc drugiemu
W potrzebie.

Zastygłam na chwilę w tym widoku…

Do dzisiaj obraz ten staje od czasu do czasu przede mną jako wspomnienie.
Hm…
Pomyślało mi się i odczuło wtedy
”kobieto, już do niczego nikomu nie będziesz potrzebna jako ty, że terapeutka”

I smutne i radość w tym jest, dla niej koniec pracy, dla mnie informacja jedna, ludzie nie potrzebują takich siebie.
Inne relacje pomiędzy sobą powstają w Nowym Świecie.
….z serca potrzeby bardziej ponad zaspokajanie braków.
Terapeuta, czy psycholog, nauczyciel nawet…
Są to ludzie wyposażeni w wiedzę i praktykę jak drugiemu pomóc.
I wśród nich też lekarze…

By móc pomóc, masz tę moc w sobie i sprawczość, by drugi poczuł się lepiej…
A więc wzajemne uzależnienie.
Jeden ma, to da, ten co nie ma, bierze.

Pomoce wszelkie nawet socjalne kończą żywot swój. Zamiast wspierania podpierają stary mit, że człowiek żyje w braku,
Leczyć, uzdrawiać, naprawiać…
Nie ma takiej potrzeby by być drugiemu potrzebnym i robić jako niezbędnik, lub produkt zastępczy.

Wizytówki w śmietniku wylądowały…
Potrzeba bycia z drugim w ten sposób zagasa.
Wszelkie nauki i dotychczasowe praktyki… do lamusa idą, nie sprawdzają się już dalej w życiu.

Jedyna wiedza to taka.
”Przypomnij sobie, Kim naprawdę jesteś Człowieku,
I żyj jeden od drugiego niezależnie”

Kontakt odbywa się na zasadzie tylko takiej, że jest to przyjemne dla mnie, i że ja chcę. I tylko tyle, robię to dla siebie.
Nie ma co się oszukiwać…

Na nic zda się już pracowanie na rzecz lub w imię drugiego.
Czegoś lub się poświęcanie.

I myślę sobie, ż wiele jest w tym przestrzeni już, lecz obserwuje się tendencje za wszelką cenę utrzymania wiary w braki i choroby i niedomagania, „przyjdź do mnie, ja cię wyleczę’…
Bo.. co będzie gdy klientów zabraknie raptem i nie będzie więcej wziętych adwokatów, dobrych policjantów, nauczycieli, co lepiej wiedzą, gdy uczą „małe” dzieci, psychologów, którzy tak hojnie rady podają a sobie nie mogą pomóc… co się stanie z dyrektorami, którzy władzę utrzymując w agonii, straszą..
Utraty pracą…
Co się stanie z politykami, którzy grać zaprzestaną, bo raptem pewnego dnia…
Nie będzie elektoratu?
A co z aptekami, które na lata z wyprzedzeniem mają leki na choroby, które muszą się pojawić przecież… według założeń pozyskiwania klientów przyszłości, na jakie leki będzie popyt?

Co raptem się stanie, gdy banki uświadomią sobie, ze niby ten biedny klient, który do nich po kredyt przyszedł… jest już bogaty?
Bo inaczej by nie brał od nich kasy na procent wysoki, co oznacza, że go stać, i bank funkcjonuje tylko dlatego, ze klient jeszcze o tym nie wie.
Co będzie jak się dowie?
Co się stanie z ropą naftową, gdy naukowcy dowiedzą, że każdy ma przy sobie swoje pole siłowe?
I samochody nawet za grosze nie będą kupowane?

Ten świat się taki właśnie zapada, gdy stworzone są sytuacje w systemie wzajemnie zależne gałęzie od siebie… teraz wszystkie podcięte…

Próżne jest lepienie, łatanie i próby utrzymania.
Nic już, co było, takim nie będzie.
Wszystko - jakości Nowe, świeża dostawa dla świata.
I lepiej się z tym pogodzić, miast na siłę łatać…

Wychodzi na to, że jedynie
Potrzebni będą tylko śmieciarze… z licznymi wizytówkami, kto jakim był i jaką grał rolę, zrzuconymi maskami…

Do wywiezienia, i spalenia.

Lepiej zająć się Nowym niż stare klecić stale.
Diamenty z popiołów…
I Feniks.
I Coś, o czym dopiero się dowiadujemy, że Jest, bo zawsze było,
Odkrywane coraz bardziej na ten czas, jak łupkowy gaz.

1 lipca 2010

powrót

Poczęstunek

Życie jest jak tort…
Długo się szykuje, lecz, gdy potem już gotowy…
Jakże on smakuje!

Teraz, gdy skończony, kawał po kawałku częstowanie następuje, gdzie, kto sobie poczęstować zechce się, ten dostaje…
Sam do ust bierze, gdy na stół podane.

Ludzie niczym torty są, w różnych smakach i wydaniach.
Obecność jednego przy drugim to jest siebie podanie do częstowania.
Ludzie smakują się niczym deser po obiedzie.

Pozwolenie na wejrzenie, czuciem nasycenie.

Ślinotok powstaje, gdy czucie żywym się staje.
Wystarczy opowiedzieć obraz życia swego opisać, jakiś nawet wycinek,
jakąś sytuację, która się w Nowy sposób sama zadziewa na życzenie gospodarza…
Wystarczy czucie do tego dodać jako składnik podstawowy - masa tortowa.
I jest wspaniały tort czekoladowo-waniliowo-truskawkowy, lub wiśniowy, dodatki nie mają znaczenia.
Pomiędzy biszkoptów warstwami, co oznacza - bazą, jest masa dobrze wyrobiona, im dłużej, tym bardziej puchata, wszystkie składniki razem, miłością wypracowane…
Fantazji i dużo powietrza wtłoczone za sprawą z sobą we wszystkim zgody…

Jest kęs obok kęsa, który, gdy ktoś zjada, ten kawałek „ubyty” zawsze się rozmnaża…

„Częstowanie sobą”, usłyszałam kiedyś słowa, i wiem, co to znaczy dla mnie i dla drugiego smakosza…

Dzieje się tak zauważenie, że gdy opisujesz swoje doświadczenie, zapraszasz słuchacza do krainy jego, i on już w tym momencie w niej jest.
W ten sposób i dzięki temu rozszerza o Ciebie więcej się, w przestrzeni jego zanurzony karmisz się, smakujesz, delektujesz…
Następuje cudowne dzielenie.
Delektujesz odkrywasz, ze jesteś o te wartości, którymi on Jest, wzmocniony, i już je masz jako dla ciebie zaszczepienie.

Bardzo łatwo jest teraz, bardzo łatwo.
Podawane odczuwanie rozszerza o ciebie, wiedzenie z przestrzeni i o zapis wiedzenia u drugiego.
Informacje przepływają bez problemów.
Otwarcie na siebie nawzajem.

Otwarcie na częstowanie Sobą nawzajem jest podstawą, by się bez ciężkiej rozwojowej pracy wzbogacić.

Obecność Siebie świadomym podać na tacy, żywe życie w tym i tlen, lecz, by to mogło skutecznie zadziałać, trzeba oddać nawzajem sobie się.
Oddanie. Otwarcie na siebie bez granic.
Wolne od obaw, kto co ci zrobi i z tym, co od ciebie się dowie…
Bardzo od obaw wolne…
Twoją sprawą jest częstowanie, nie masz wpływu na gościa,
Jak mu tort będzie smakował…

Jedno, co wiesz, że podałeś najwspanialszą rzecz na świecie, znaczy Siebie w Twoim świecie,
Tę część, którą przecież zawsze byłeś, i wciąż Jesteś.

To, że Jesteś jest teraz bezpieczne.
A więc wspaniałym poczęstunkiem
Darem, Prezentem wspaniałym.
Na życia stole.
Jesteś.

I tak jest.

5 lipca 2010

powrót

Byłam wodą

Ustawiłam zraszacz do trawy i kwiatów, w miejscu odpowiednim dla nich.
Usiadłam chwilę, zapragnęłam się przyjrzeć, jak działa…
Wbiło mnie w fotel, ruszyć nie mogłam, przyjemność patrzenia mnie dopadła.
Obserwacja
Strumieni wody przez urządzenie rozpraszanej.
Pod ciśnieniem tworzą się krople spadające na ziemię.
Zjawisko bardzo piękne.

I, gdy się im przyglądałam, raptem stwierdziłam, ze jestem nimi sama.
Taniec piękny z kroplami niczym ręka w rękę wykonałam.
Jakież rześkie odczucie w tym! Jaki błogi stan!
Byłam wodą spadającą tuż obok.
Niesamowite doznanie, według zasady wszechświata stałe, Jesteś jednym ze Wszystkim, co jest..
Jesteś Wszystkim.

Nie ma słów, oprócz doznań zachwytu, nie ma słów by to opisać,
Odczuć na własnej skórze, patrzeć tak nie myśląc, i zadziewa się, że w tym się znajdujesz, co przed tobą jest.
Kiedy omijam wzrokiem drzewo, jest dla mnie drzewem tylko, kiedy pragnę się z nim skontaktować, jestem nim na tyle chwil, by odczuć jego bycie.

Wspaniałe doznania z przyrodą, w świecie roślin i zwierząt zawiera się każdy człowiek, wszystkie elementy ma w sobie, tylko pozwolić sobie poczuć.

W Nowym Świecie w tej częstotliwości jednym jesteś w każdej formie, jaką spotkasz na drodze. Jesteś nawet drogą.
W tym świecie, gdzie z miłością jest patrzenie, które prawa każdemu istnieniu daje do jego na jego sposób się wyrażenia.
Bez kwestionowania, które ma więcej prawa do praw.

W tym świecie, gdzie niby drzewo jest zielone, a czerwony kwiat…
Gdy tak z akceptacją wszystkiego takim, jakie jest, wchodzisz w światy każdego, gościem jesteś w nich…
Odkrywasz, ze jesteś Tym, czym Ono jest. Też.
I co? I nic.

Pobędziesz przez chwilę tym, rozumiesz, pojmujesz, co czuje, i masz kontakt wypełniony głębokim szacunkiem, i wdzięcznością bez granic, bo w tym jest taki zachwyt, ze poza nim, nie ma nic. Serce się otwiera. Przyjmujesz takim, jakie jest, wchłaniasz jego energię.
Nie ma znaczenia, czy kwiatka, czy człowieka, i się automatycznie dostrajasz.

Po byciu wody kroplami żywymi, rześkimi, w moim doznaniu jest czucie się świeżą, odnowioną, jakbym była pod prysznicem.
Rolą wody jest Bycie.

A moje współ z nią spójne, w jednym stanie przebywanie.
Asymilacja to wspaniała sprawa.

Jeśli z wodą można, to ze wszystkim innym, jestem skałą, gdy patrzę na kamień, jestem orłem, gdy chcę doświadczyć lotu ptaka, jestem wszystkim, czym na daną chwilę skupię swoją uwagę, jestem w tym swobodna i beztroska tak, bo przyroda i każde życie jest takie ciekawe.
Bawię się doznaniami, jak dziecko. Zawsze otwarte i uradowane, i wdzięczne takie.
Głos śmiechu z radości samego Bycia roznosi się na to, co jest, spoza mnie na więcej i szerzej.
Magia mojego Ja Jestem.

I tak jest.

6 lipca 2010

powrót

Prosty pospolity boski człowiek znakomity

Dlaczego w miastach tak ciężko wytrwać,
Dlaczego przyroda ciężarów nie dźwiga?
Kimże jest człowiek, który ucieka do przyrody,
Dlaczego od ludzi się chowa?
…………………………………………
Człowiek jest generatorem,
Tylko człowiek światło wnieść może,
Tylko on zamknięty kanał może mieć,
Tylko on może go otworzyć…

Prosty człowiek, pospolity, boski człowiek,
Nadzwyczajne ma własności.
Niesie sobą światło, miłość, niesie szczęście, wnosi radość.
…………………………………………
Dlaczego, dlaczego tak trudno jest wziąć byka za rogi,
I sobą w życie wnieść tak, i to, by drugi,
Gdy stanie na wprost nie chciał przed tobą uciekać…

Dlatego, że sam siebie nie możesz znieść, a co dopiero drugiego…

Nie znoś więcej siebie, ciężar lepiej zrzuć, skrzydła dopnij sobie przywrócone,
uniosą cię One…
Jesteś elementem przyrody, wszystkie żywioły zawarte są w Tobie…
Cały zapis Ziemi.

Ty, tutaj, najwyższą formą Istnienia.
Stąd taka walka o energię człowieka.
Moce jego w uwadze na danej rzeczy, lub sprawie.

23 lipca 2010
powrót

Wzięliśmy Sobie...

W Nowym Świecie jest miejsca wiele, i wszystko, co najwspanialsze jest, do wzięcia jest.
Tak po prostu, bez nadawania przez innych praw.
Można brać, i już jest ten czas.
Więc skorzystaliśmy ze sposobności tej i wzięliśmy.
Tak.
Wzięliśmy, więc Miłość w swoje posiadanie, bo ona nam się po prostu oddała, więc wzięliśmy sobie ją, a co!
Nie może leżeć bezużyteczna, i wciąż czekać na człowieka.

Wzięliśmy Pokój w posiadanie, bo stał tuż obok, czekał na to, by ktoś zechciał go.
Jak podarunek od życia, więc, tak, zgoda nasza, krótka decyzja, bierzemy w objęcia swoje i wprowadzamy w urzeczywistnienie do świata naszego, tutaj na ziemi.
Mamy więc Miłość, i Pokój w sercach piękny.
Tak.

Wzięliśmy Radość, bo sama wyszła nam na spotkanie, stała taka niezagospodarowana, wzięliśmy, przysposobiliśmy ją dla siebie.
Cieszymy się jej posiadaniem, codziennie polerujemy, odświeża się sama, służy dzięki temu doskonale.
My po prostu wzięliśmy.

Tyle jest rzeczy do wzięcia w tym Nowym Świecie. Tyle rzeczy!
Tyle przestrzeni do nimi zagospodarowania, tyle Mamy Siebie!
Czasami wygląda, że jest pustostan…
Dużo miejsca jest w tym Świecie.
Czeka na zapełnienie.

Rozglądamy się z tym, co mamy, coraz szerzej rozrastamy.

Harmonię sobie wzięliśmy jeszcze do pakietu,
Równowagę wszystkich naszych ciał, równo części rozłożone,
Wartościami najczystszymi zagospodarowane,
Oto nasz raj!

A owoce?

Już są, już widać, słychać i czuć, spożywamy je codziennie, nie trzymamy na dni świąteczne.
Uśmiech obecność swą stałą ma, już nie gościem raz, na jakiś czas.
Uśmiech, dbałość i serdeczność.
Jak tak dobrze nam szło to branie, wzięliśmy Szczęście jeszcze w posiadanie,
i jest z nami Obecne.
A jakież to wszystko jest wdzięczne!

Wzięliśmy dobrostan też wszystkiego, dobry byt ogólnie pojęty, są to sprawy materialne, które się pojawiają łatwo, lekko i przyjemnie,
Postawiliśmy przed sobą zakaz o nie zamartwiania, i on posłusznie działa.

Wzięliśmy dary Ziemi, w obfitości wór włożone, rozsypały się one za sprawą naszego dotyku.
Okazało się, że sami staliśmy się automatycznie darem dla Niej.
Bogaci tacy, Sobą świat wzbogacamy.
Korzyść wielostronna,
Jest to przestrzenna forma.

Dary Nieba, przez nas rozmnożone, dalej dla Ziemi podzielone, są dla Niej,
Ona szczęśliwa, Ziemia Nasza Nowa, gdy ludzie szczęśliwi na niej.
Niebo z nią Teraz zrównane, nie próżne było czekanie.
Na tę człowieka rolę.
Wspólnie z Nim w symbiozie, i w Oddaniu,
Już nie musi, i nie może dźwigać na sobie jego ciężarów.

Ziemia po raz pierwszy ma ten wybór.
Ludzkie ulżyć jej musi, by w przejściu dopomóc.
Siebie uczynić lekkim, i bogatym i wspaniałym.
Tak się teraz dopomaga sobie nawzajem.

Branie w posiadanie, otrzymywanie, dzielenie, i o tym, że można świadczenie.. Jasne, jawne, głośne i wyraźne.
Nie trzeba po kątach szeptać…

Więc z tego powodu właśnie mamy, i mówimy o tym śmiało. Nie skrywamy pod spodem naszych skarbów, nikt nam ich nie odbierze.
Są to wartości najwyższej jakości, od zawsze istniejące na planecie i wszechświecie.

Wielkiego formatu z nich tworzą się formy, podstawowe składniki pokarmu, tylko spożywać do woli, My ich właściciele, zawarte z życiem prawdziwym przymierze.

Czy dla tego, kto nie ma, dać mamy My, bo mamy?
Nie, tak nie ma, Kochani, niczego nikomu nie damy.
Po prostu wzięliśmy wszystko, co chcieliśmy w swoje posiadanie.
A najbardziej to wzięliśmy przyjemność z tego korzystania.

To właśnie dzieje się w Nowym Świecie.
Tyle przestrzeni!
Każdy, kto tylko zechce się zmieści.

Tyle darów, w zasięgu ręki, leżą na ulicy prawie, schylić się trzeba czasami, rozejrzeć niczym po trawie, stanąć, zatrzymać w za nimi pogoni.
One same się wyłonią.
Tylko sobie na to pozwolić.

I ten klucz, tajemnicę kiedyś tak trudną do odkrycia, też sobie wzięliśmy w posiadanie…
Otwarcie na
Otrzymywanie.

Prawa do tego brania nikt nie zabrania, chyba, że sami sobie.
Blokady, kłódki, zamki i bramy, jeśli istnieją, to tylko w głowie.
Naprawdę otwarte są wrota czasu, gdzie świat jasny jest, piękny i bogaty.

I tak jest.

27 sierpnia 2010r.

powrót

Zrozumiałam, pojęłam, do siebie przyjęłam informację taką,
niczym olśnienie…

Ludzie tak zwani ”starzy” nie muszą umierać!
Chorować też nie muszą.

Ludzie tak zwani Starzy mogą swoje życie od Nowa zaczynać..
Niczym karta do zapisania w Energii Nowego Świata.

Och! Jakże byłoby cudnie to mi zobaczyć!
Jakże bym chciała taki obraz mieć w swej uwadze.
Więc utrzymuję go jako takim.

W Tych Nowych przestrzeniach, nie ma znaczenia,
Ile lat się ma, metryka tutaj nie działa.
Ludzie starzy, więc umierać nie muszą, ich ciała mogą jeszcze im długo służyć.
Ludzie w podeszłym wieku na śmierć czekający….
To nie jest prawda, to nie jest ta zasada.

Wiek metrykalny tylko w zapisie jest, nie w ciele.
Biologia ciał się zmienia, struktura, są i coraz powszechniej będą widoczne odmłodzenia.
Ludzie się zmieniają, z dnia na dzień, kiedy swoje dusze w siebie wdychają,
Nimi się wyrażając, miłością komórki dożywiają,
Dać przestrzeń swojemu Jam Jest.
Wpuścić go do siebie..

„Pani, ani Pan nie musi umierać, mimo, że lat 70, 80. 90….”
Jakby tak powiedział lekarz, każdej kobiecie w gabinecie.
?
………………
Czy byłby to wyrok? Czy ułaskawienie?
Czy dla lekarza zagrożenie?
Bo dzięki temu gabinet działa, dzięki tym myśleniom, ze starzy chorymi wskazane, by byli… apteki mają dochód.

A wyjść ze schematu myślenia, że umiera się w „słusznym” wieku…
Że już mi nic do życia nie potrzeba…

Nie wypada być kulą u nogi, dla córki, czy sąsiada…
A kto powiedział, ze kulą i barierą masz być dla drugiego?
A dlaczego nie sam sterem, ani żeglarzem okrętu,
Własnego..
Pomimo wieku….

Nie musisz być na niczyjej łasce, ani jego łyżce i misce…
Nie musi on się modlić o Twoje życie, bo renta daje mu przeżycie.

To nie jest prawda, to system wskazał, ile lat człowiekowi żyć można,
A co by zrobiły ubezpieczenia, gdybyś się uparł żyć długo więcej, niż ich obliczenia?…
Z nonszalancją, gracją i fantazją.
Pomieszałbyś Kochany niektórym szyki.. i bardzo dobrze!
I jak zawrzałoby w rodzinnym gronie…
Gdyby raptem mamusia lub tatuś… zaczął żyć własnym życiem, nie dla dzieci i nie wnuków…

Kto ośmieli się zrobić takiego psikusa, i na przekór i wbrew zasadom społecznym, stanie się promieniującym życiem, tryskającym źródłem energii?,
Oddalającym tym samym obrazu siebie jako starego?
…………………………

Do umierania się szykującego.

Ciekawość wtedy obudzić w sobie, jak to jest?
Przetestować…Chcę to widzieć.
Czy możliwe?
Tak, sprawdzę to na sobie, zobaczę, doświadczę,
Opowiem…
Życiem się zajmę, miast grobem.
Własnym rajskim ogrodem.
………………………………………..


Standard dla drugiego, odejść od telewizorów, nie spędzać samotnie w poczuciu opuszczenia już dalej wieczorów.
Tańczyć, bo się zawsze to chciało, bawić się i w przyjaźni z drugim być,
Znaleźć nowe towarzystwo.
Mieć na wiele rzeczy wpływ.
Zmieniać Swój świat w tych obszarach, które się zna… na nowo konstruować, jakby było tak, a jakby to, i to?
…………………..
Zamiast do przychodni, i do apteki po leki…
Pójść do parku i do sklepu…

Tak bym chciała zobaczyć oczami moimi ludzi,
Którzy postanowili zaprzestać być chorymi, starym, zależnymi..
……………………..
Jedna jaskółka tego widzenia jest już.
Znam osobiście…

Jest jedna taka kobieta, która postanowiła wziąć życie w swoje ręce,
I starość od Siebie oddaliła,
Pomysły na nowe życie sypią się jeden za drugim.
Żyje chwilą Teraz, wspomnienia z kiedyś ułożone równo w albumie.
Przeszłość zamkniętą książką.
Zapisuje sobą nową.

To ona usłyszała od obcej kobiety na cmentarzu kiedyś:
„Czy Pani wie, że nie musi Pani umierać”?

Takie spotkanie, niby przypadkiem.
A przypadków wcale nie ma….

Na pewno zobaczę tak, jak wszystkie moje marzenia.
To też jest do spełnienia.
Platforma dla „starych” ludzi, przestrzeń dla nich w Nowym Świecie.
Mogą z ciałem widzieć te zmiany na planecie wspaniałe!
Mogą, i nawet, wskazane.

Ludzie umierają, niektórzy jeden po drugim, nie ma znaczenia,
W którym wieku od swoich narodzin.
Nie ma poprawności w tym według logicznego myślenia.
To dusze decydują o sobie.
Lecz teraz może zdecydować też człowiek bardzo świadomie.
Sam za siebie, nie czekać na „wyrok” z nieba.
Jako, ze Bogu czas mnie jest stąd zabierać.
To się zmieniło, jak inne wszystko, wiele się zmienia.

Ja nie chcę umierać.
Wystarczy stwierdzenie.
A jeszcze pełniejsze wyrażenie.
„Ja umrzeć wcale nie muszę”.
Nigdzie się nie wybieram.
Mam zamiar żyć Prawdziwie.

Zamysł, i zamiar i cel, doświadczyć nieba na ziemi.

….I powstaje raptem na nogi taki człowiek decyzją ożywiony, i zamiast patrzeć na trumnę, grób sobie budować…

Rozwija swe skrzydła, okrzyk z piersi robi, ach!
A któż mi nakaże bym się położyć miał w grobie?

Do czego potrzebne mi umieranie,
Po co mi ciała mojego grzebanie.
Zamiast sole z niego dla ziemi mineralne, Ja postanawiam być żywym
Ciałem noszącym w sobie ziemi minerały…
Ku jej ozdobie.
Z Duchem połączenie…żyjąc w ciele.

Dla Miłości stworzenia
Chyba, że jestem zmęczony, chyba, że tak postanowię, chyba, że zgoda na przejście bez ciała moja będzie…
Jednak o tym wiedz, że ...
Możesz przejść w obszar raju, w Nowy Wiek właśnie ze swym ciałem.
……………………
I jak na Niebo przystało, mieć piękne i zdrowe i służące ku temu ciało…
No, więc poproszę, by się tak właśnie dokonało!

Wybieram, co wolę, bo właśnie, że mogę.

Wbity w dane przez społeczeństwo ramy.
Wyjdź z tego schematu.
Zobacz, jak czytasz te słowa, czy serce do góry ci nie podskoczy i gdy radość wytryśnie wokół…
To znaczyć będzie dla Ciebie wskazanie, że właśnie Ty możesz To zrobić,
Złamać starego myślenia kody.
Bo to one są stare, nie człowiek.

I tak jest.

7 września 2010

powrót

Akceptacja

Ubiorę akceptację w słowa.
Nowa mowa, inne znaczenie pojęć jest.
Inaczej rozumiany sens.

Ludzie obawiają się i wzbraniają na sam
Dźwięk i brzmienie słowa
„akceptacja”.

Mam wrażenie, ze błąd tkwi nie w nich,
Tylko w ucisku starego myślenia.

„Akceptuj siebie w nim”,
To oznacza, ze jesteś w zdarzeniu kimś więcej
Niż mówi o tobie samo zdarzenie.

Że to i że dzieje się coś, to nie jesteś Ty.
Prawdziwy.
To jest, i owszem, lecz obraz ciebie z kiedyś.
Sam go sobie stworzyłeś, zgodę na niego wyraziłeś.
Więc akceptuj teraz siebie w nim,
Bo jest dziełem z kiedyś twym.

„Akcept”, znaczy ok.
Oznacza, klikam, zatwierdzam Cię.
Tak robisz w komputerze, gdy czytasz,
Lub chcesz poczytać.

Ściągasz plik, przed oczami masz,
Akceptujesz siebie czytającego.
Nie wzdragasz i nie wzbraniasz się,
Gdy czytasz tekst.
Lub, nie możesz znaleźć.

Wiec o to właśnie chodzi.
Obrazy, hologramy, zapisy gier,
Granie, akceptujesz w tym się,
Bo wiesz, że to, co przed Tobą
Nie całym tobą jest.

Nie utożsamiasz się z tym.
To jest, jakie jest.

Ty nie jesteś komputerem,
ani komputer też tobą.

To, co widzisz na ekranie,
Przed sobą
Zapis informacji daje
Tobie do poprzeglądania.

Lecz to nie ty cały, nimi,
Informacjami wszystkimi,
Ty jesteś tym, który siebie przegląda z kiedyś.
Obserwującym, akceptującym siebie w danym doświadczeniu,
Nie akceptujesz tego obrazu, który widzisz na scenie,
W którym źle się czujesz,
Obraz zmienić zawsze możesz, tak jak w telewizorze,

A więc siłą rzeczy akceptującym
Umiejętność i zdolność czytania, swojego życia przeglądania
Jesteś.
I akceptujesz siebie, boś ty stworzył tę scenę.
Odpowiedzialność za to weź, i po prostu, jeśli ci się nie podoba, zmień.
Obraz, rzeczywistość, lecz samego Siebie nie.
Ani też kogoś innego.


Dopiero możesz coś zmienić, gdy przyjrzysz się dokładnie temu…
Bez oczu zamykania, ani się wzdragania.

Ciebie rozdział Nowy.
Powstaje wskutek przeglądania z wczoraj dziś obrazów.
Korekty jak najbardziej wskazane.
Zawsze możesz coś poprawić.

7 września 2010

powrót

Polskie drogi

Polskie drogi wzdłuż i wszerz.
Coraz więcej ich już jest.
Jakości najwyższej do przemieszczania
W bezpieczeństwie i z wdziękiem.
Widoki z nich bajkowo-baśniowe.
Polskie drogi, autostrady z nieba na ziemię
Łączące wszystkie energie,
Które są piękne.


Polskie drogi nasze kochane.
Naszymi stopami ziemia zasilana,
Z wysoka na nią ściągnięte jest niebo.
Czas wyrównania.
Polskie drogi są szerokie.
Od morza aż do gór jest sobie droga szeroka.
Wygodna, tak i na, tyle, że korków nie ma.
Rodziny szczęśliwie przemieszczają po nich się.
Pojazdy przyjazne i wdzięczne są,
Bo mogą ich wieźć.

Polskie drogi nasze, autostrady na krzyż i po przekątnych dwóch.
Promieniście biegną od centrum siebie.
Polskie, najwspanialsze, z Polski duch na resztę wszystkiego.
Przemiana godna Polaka każdego.
Polska - miodem płynąca…
Kraina szczęścia powołanego do służby dla każdego człowieka.
I tak jest.

Ja ‘Strzałkę” sobie mam.
Auto moje kochające i kochane, i postanawiam, że,
Gdziekolwiek nim jeżdżę, tam, rozsiane wzdłuż i wszerz
Wszystko, co harmonią i pięknem.
Jest.
W miłości objęciach. W pokoju u wszystkich spotkanych serc.

Polskie drogi kochające mnie,
Ja kocham bardzo je.

W przyjaźni i zgodzie z sobą
W Obecności Jam Jest przemieszczam po nich się.
Wszak je sobie takimi budowałam…
Więc, dlaczego by nie?
Teraz, projektuję, że inni po drogach szczęśliwymi przemieszczają się.
Świat coraz bardziej bezpiecznym
I do przemieszczania coraz łatwiejszym staje się z dnia na dzień.

I tak jest

Włodziowi…dziękuję z prezent wspaniały… „strzałeczkę” moją kochaną”, która wozi mnie tam gdzie tylko chcę.
Zawsze bezpiecznie i w najlepszej opiece.

….i, gdyby tak wszystkie samochody, miast skupiania się na niedoborach drogi,
Właścicieli swych prowadząc, w ruch wprowadziły ideę tę,
by koła mogły przemieszczać ich w nowe obszary, w wygodny sposób, w nowej energii fali,
…myślę, odczuwam, że raptem wznieślibyśmy ponad dziury się…
i pojazdami swoimi jeżdżąc…
Wyczuwali, jakbyśmy
Swobodnie płynęli, a nawet
Fruwali…
Tak pragnę i tego właśnie chcę…
I tak już jest.

7 września 2010

powrót

 „Pod pachę z czasem”

Dziś z rana powiedziałam, że wchodzę w dzień z czasem pod pachę . I tak też się stało.
Doświadczenie.
a więc w nim …odczucia me:

Zauważyłam, zarejestrowałam, że każda chwila w taki sposób wzięta,
niczym niemowlę „pod pachę do noszenia”… inaczej popłynęła.
To ja czas nosiłam, a nie on mnie.
To ja na nim płynęłam.
To on unosił mnie.
Nic nie musiałam robić, myśleć o nim też nie.

Tak wyszło, czucie tego jest teraz dla mnie fantastyczne!
Uświadomiłam sobie w popołudniowej porze.. że tak było, z powodu rannego proporcji z czasem ustawienia,
I pozycji z nas każdego, z rana nakreślenia.
…
To odległość i nie sięgnięcie wspomnień… było, minęło, nie ma, jest Chwila Teraz i moja w niej Obecność.
To, co rano było, poszło w siną dal, echa nawet tego nie słychać ani widać, lekkość siebie czucia, unoszenie., jakby rok , dwa lata minęło, dawno, długo…temu…

Potem następne moje z czasem pod pachą Bycie, w sklepie, na zakupach, niczym kadr drugi. Nie pamiętam już, w sobie cisza utrzymana, kontakt z Tym działaniem w tamtej chwili i już w tej nie istnieje nawet jako zarejestrowany.
Czucie opisuję, to rejestruję, bo to Nowe odkrycie.
Poszczególne kadry, koniec, potem następna klatka na scenę, koniec, potem cięcie, kolejnej nastąpienie… skokowe, kadrowe(?), gdy jednej koniec, drugiej początek. Nie ma mnie w żadnej. Jestem Tu, gdyż piszę.
To wrażenie, jakby ciąg mnie był jednej, jakbym była rozciągnięta na tę długość kilku godzin bez odczucia, ze istnieje coś takiego, jak czas, unoszeni z nim i w nim, opływanie z sobą nawzajem, wygląda, jakbym z nim miała taniec.
Cudowne doznanie.
On się „ciął” klatkami a ja byłam Cała.


Potem następny, i film cały o nazwie Jestem Ja…
Ciąg swój dalszy ma, lecz sceny dane w nim poszły w zapomnienie. Natychmiast, stop, po każdej w niej byciu mym zakończeniu.
Czas tak jakby istniał w jednej chwili, danej na okoliczność tej chwili. Potem dla następnego działania mojego. Ja się w tym zanurzałam,
Wrażenie moje przy obiedzie było takie, jakby mnie nie było. Lekkość w tym, żadnego ciągnięcia, ani myśli, ani czucia w przeszłość. To jest niesamowite odczucie. Jesteś we wszystkim, w każdym momencie w Teraz Całkowicie, tam gdzie wcześniej, Ciebie nie ma, ani śladu…Bierzesz siebie i czas drogę robi i ciebie niesie.
Znikasz, znika tego też wspomnienie…
Pamięci nie obciążasz, czucie istnieje stale.
Jazda bez trzymanki,  trochę musiałam zbalansować swoje ciała, czułam się , jakbym nad ziemią fruwała, lub w dalekiej podróży przez te godziny była, i, jako „Ta, Która”, raptem wróciła…
 

20 września 2010r.
powrót

Współistnienie z systemem

Nowy świat -Tak, jesteśmy „za”…
A stary?
Nie istnieje, jako stary w naszym wyrazie, ani w tej przestrzeni, w której My Jesteśmy.
Lecz, w świecie żyjemy, nogami na ziemi stoimy, i to coraz śmielej…
Co robimy, by w jak największej równowadze żyć teraz na ziemi, w obecnym systemie…?
W zmienionym stanie naszym?

Dopomagamy w tej zmianie, Siebie w niego wprowadzamy,
Nie czekamy, aż sam się zmieni,
Korzystamy z niego, w stylu „jak gdyby był wspaniały i ludziom przystępny i w służbie dla drugiego człowieka, dla dobra najwyższego ogółu społecznego”…

A więc, nazywamy, że go używamy,
Ponieważ współistniejemy.
……………………
Niektórzy przed nim się wzbraniają.
Że „zły jest” - tak o nim mawiają…
I takim dla nich jest obrazem, według własnego naznaczenia.

Używamy, czyli, korzystamy z niego bez granic.
To ważne stwierdzenie, proporcji ustawienie.
Nie można żyć bez systemu.
Do sklepu trzeba pójść, ach! Jak inny każdy.
Jednak staje się tak, że kolejki raptem nie ma w tym momencie, w którym wchodzisz…i, jest pani dla Ciebie dostępna… zazwyczaj uśmiechnięta.
Ma czas, i w kontakcie przyjemność.
Otwierają się ludzkie serca na, wprost, gdy(ż) TY stoisz.
Same z siebie ot tak, i, tylko dla Ciebie.
„Dla mnie wszystko, co wspaniałe!”

Taka zmiana.
Więc jest jako właśnie takie.
Drzwi otwarte w urzędzie, a jakże.
Służą Nam energie za naszym postanowieniem.
Trzeba istnieć w świecie, nie da się odizolować, a nawet to niewłaściwe,
By żyć w odosobnieniu, i bez ludzi.
Ludzie są sobie potrzebni wzajemnie.

Unia w tym jest Obecna i symbioza.
Pełna równowaga.

Np.
………………..
Mieliśmy spotkanie w danej sprawie..
Za biurkiem zamyślona pani.
Na początku sucha rozmowa.. Relacja klient, którego trzeba obsłużyć,
Urzędnik, co uśmiech na twarzy mieć musi..
Bo inaczej zwolnią go z pracy, jak się ten pierwszy poskarży…
Już nielubienie wzajemne, na wejście, presja i pod pręgierzem…
Złowrogie patrzenie…

Taki system ma wymóg dla ludzi…
Najbardziej dla pracowników…
Odbija się to na kliencie.. klient przekazuje napięcie…
...
I nakręcona maszyna sama już dalej idzie…
Potem nawet nie wiadomo, o co poszło, i komu…
w czym rzecz była zdenerwowania..
Potem…. to już dla emocji samej wyrażania…
Kręci się koło.
Rozsiewanie złości wokół, szukanie dla jej usprawiedliwienia powodów…
…………………………………
Niby wszystko w porządku, a nie jest…
Zgody nie ma na sercem się wyrażenie.
Trudno zwłaszcza przed klientem, gdy(ż) szef
”patrzy na ręce”…
Umysł każe sztywno słuchać się poleceń. Niby ma być dobrze,
A wychodzi „jak zwykle”, niestosownie.
Poczucie niedosytu, jakiś niesmak….?
Dlaczego to tak?

Uśmiech na twarzy aż do wykrzywienia…
Smutna sprawa móc to widzieć.
Niby służyć ma urząd, a przyjemności w tym nie ma.. podległość,
Niechęć wzajemna..
Od klienta strony też, bywa, że na „ręce jest patrzenie”,
czy aby urzędnik … wie co robi?
I czy wykona zadanie dla dobra jego sprawy?
………………………………………………………..
Lecz chwilka tylko i parę zdań, spojrzenie na siebie.
Sprawy załatwienie tak, jakby się było na spotkaniu na kawie z przyjacielem,
W luźnej rozmowie, trochę radości,
Ducha lekkiego wprowadzenie.
I już energia się zmienia, już serce lgnie do serca,
Człowiek na wprost człowieka, ludzkim, żywym się staje…
Pięknym, bo Sobą bezpieczny.
Zero obaw.
…………….
Znika bariera - klient, urzędnik i wzajemne przymuszanie do kogokolwiek innego grania, niż jest się w istocie samej..
Każdy wie, że miejsce jego jest tam, gdzie On Jest.
i rozumie, że skoro Jest Obecność Mnie w chwili tej, miejscu danym, to najlepsze dla mnie na całym świecie, właśnie teraz.
Podarowane.

Gdyż Ja Jestem Mnie, ma głęboki sens.

Jeśli Jest Obecność Siebie na wprost,
Sprawa i jej płynne załatwienie.
Też, w odpowiedzi na to Jest.

Rozluźniona staje się pani… żartowanie z nią chwilę,
Miłe relacje zostają nawiązane.
Tak łatwo jest być sympatycznym, otwartym i życzliwym!
Nie trzeba się wzbraniać przed sobą.
To podstawowa ludzka natura.
Prostota Bycia..
Siebie wyrażanie bez podejrzewania…
………………
I zmieniła się twarz pani.
I uśmiech pojawił się na niej, coraz bardziej otwarta,
i przyjazna postawa.

Coś niesamowitego!

Wychodzi się z urzędu jakby to było „do widzenia” z najlepszym przyjacielem.
Tylko krok w swoją stronę za chwilę i, chęć rzucenia się na szyję….
Po wyjściu z urzędu uśmiech z twarzy nie znika, ciepło w sercu…
„ale fajnie!” Wspomnienie energii wspaniałej.

Zaręczam, że takie same odczucie zostało i u pani…
aż do momentu, gdy „ proszę, następny”,
Na to już wpływu nie mamy.
Zależy od kolejnej relacji, czy obie strony sobie pozwolą… na swobodę.
Bycia Sobą.
Czy wyrażą na to zgodę.

Łatwe i bardzo proste…
Bezpieczne stron na siebie patrzenie, dlatego, że otwartym sercem..
To nigdy nie zawiedzie, trzeba o tym wiedzieć.

Używanie- to jest dużo inaczej i więcej na korzyść obustronną,
niż nadużywanie stanowisk.
Współistnienie w przyrodzie nazywa się symbiozą.
Warto o tym wiedzieć.
Człowiek system tworzy,
Człowiek może go uczynić Nowym.
Nanieść zmianę Sobą.

28 września 2010r.
powrót

I przyszła miłość

....i przyszła miłość
i mnie wyzwoliła.
I oddałem się właśnie jej totalnie i bezwzględnie,
A Ona oddała się mnie…
Nastała unia naszych serc.
Jednym staliśmy się...
W pionie i w poziomie... na resztę całej ziemi.
i kocham, kocham tak, jakby cały był mój świat,
Dla Mnie w Nim miejsce i przestrzeń...
Godnymi jesteśmy,
Siebie.
Głód miłości zagłodził się,
Na śmierć!
Cudowne uwolnienie.
...............
Sam zostałem.
Lecz tylko chwilkę
To trwało...
Wskutek jednej decyzji
Przybyła Miłość, wypełniła lukę,
Zajęła przynależne przy mnie miejsce.
Nie ma pustych przestrzeni.
W Tym świecie.
Czekało na Mną wypełnienie.
Zrobiłem to jednym tchnieniem,
zrozumiałem, ze w Prawdzie samego siebie
Jestem standardem.
Miłością materialną.
Bezwarunkową i totalną.
...........
i tak jest

Wszystkim, którzy obudzeni….

6 października 2010r.
powrót

Zarządzanie energiami

Lubię nosić sobie dzień pod pachą, lub za rękę…i się z Nim przechadzać, porozmawiać....zaprosić na poranną kawę, zrobić z energiami "odprawę",
robię tak zazwyczaj z samego rana, o świcie..
.........
I, jeśli zaniedbam się, nie zrobię sobie założeń, nic się nie dzieje... jest odczucie jakby coś przez palce przeleciało... a to energia niewykorzystana, rozprasza się zamiast rozszerzać za moją sprawą...
Odczuwam wtedy , jakbym się kręciła w kółko i chodziła i czegoś szukała, coś nyje w środku, odczucie niedosytu, pustki.... bycie w czekaniu..
To znaczy, że nie umieściłam siebie w dniu, w chwili, w czasie, wyszłam z tej przestrzeni, i Ona nie ma wtedy MNIE...a więc, jako nie zaproszona zadaniem, nie wskazana miejscem dla niej, nie służy wówczas Dla mnie... a to jest duża strata, i niewykorzystanie energii, ani ja siebie nie czuję w pełni, a i ona bezużyteczna, wisi i czeka... może być, ze pójdzie do innego...
wtedy dzień jest jakiś – „nie taki”... pędu nie ma... zawieszenie... nie jest to miłe doznanie. coraz częściej niewskazane...
Energia musi być skondensowana w jednym punkcie ze mną. Przy mnie, zwarta, zespolona i gotowa....
A dzień?
Obejmować się z Nim i on wtedy obejmuje Mnie...
Kochamy oboje się.
Od jakiegoś czasu miewam dziury czasowe... tak jakby płynął, lecz zatrzymywał się, znaczy nie czuję czasu, zdarza się to coraz częściej, zapadki czasowe...
W odczuciu i wrażeniu wtedy jest brak poczucia straty... i, że coś uciekło.
Czujesz, że wszystko jest na swoim miejscu i w swój wbity czas.
Jest w tym siebie pełnia, cokolwiek by się robiło, nie ma znaczenia, to nie od czynności pochodzi, tylko stanu zanurzenia.
Bycie Całym Sobą.
................
Pewnego dnia odkryłam, że tak jakby stop klatki się robiły, i następna, i stop klatka na daną czynność, i nie ma tej, co wcześniej chwilkę, nawet we wspomnieniu...
Po prostu Jesteś.
Ciekawe i ekscytujące w sumie, uświadomiłam sobie, że nie można opowiedzieć czy sprawozdania zdać z tego, co było, bo tego już nie ma, a więc dla następnej chwili nie ma żadnego znaczenia.
TO odczucie chwili TERAZ....
Tak Jest, gdy Obecność Mnie wypełnia dany czas i przestrzeń.

Fantastyczne móc to czuć. Płyniesz bez zastanowienia, „co zaraz, co przedtem”?
Żadnej analizy, żadnego wymyślania.
To jest tak, jakby się niczego nie wyczekiwało, ani na nic czekało...
Nie jest to komfortowe na początku, kiedy przyzwyczajenie i nawyk zakorzeniony, że "coś zawsze trzeba robić, by móc osiągnąć dany stan i czucie."....
i wyciskać na siłę za sprawą jakichś określonych działań chciane czucie...
Ono teraz się pojawia, bez żadnego trudu.
Naprawdę, coraz częściej jest możliwe, by płynąć, i tylko czucie chwili się czuje i siebie w Niej pełnej.
Lecz musi być polecenie, jej zlecenie.... taki zamysł i zamiar... swoją wolną wolą energiom wydany, zasygnalizowany, bardzo konkretnie i stanowczo, zdecydowanie.

"Dziś dzień służy mi doskonale, czuć się mam zamiar tak... i tak..". i on służy temu czuciu, a Ty bierzesz z tego, co podane .... i można sobie sprawdzić. Pobawić się z energiami, jak to robią dzieci, gdy mają w ręku klocki…używa się wyobraźni z przestrzeni pomiędzy umysłem a sercem, tam jest ona osadzona najpełniej….
Coraz częściej energie dopominają się, by nimi zarządzać, świadomie.
Cokolwiek się chce, to pojawia się.

Szczęśliwy dzień każdy jest, gdy szczęście pod pachę z sobą weźmie się, i poprosi je, by było Ci towarzyszem.
Zawsze jest, nie opuści Ciebie, ani się nie oddali, bez zezwolenia, szczęście, tak jak i radość, miłość, wolność, wartości wszystkie, jakie tylko sobie człowiek zechce wziąć na dany czas, by skorzystać z nich... są wierne jak pies... w tym psim dobrym znaczeniu - (tj., oddaniu... i się powierzeniu, człowiekowi – są Jemu przyjacielem) - bo to są byty określone, gdy zaproszone, zawsze przy Tobie.
………………………….
Uwielbiam patrzeć na te wartości jak na istoty żywe, tj. towarzyszy życia, coraz bardziej się z nimi jako żywymi oswajam, a One ze mną, pomiędzy nami przyjazna, życzliwa komunikacja....
Ponieważ to są formy myślowe, jako zawsze dostępne, i robią się takimi na życzenie,
z energii, która nie ma postaci, a reaguje i się formuje tak, jak człowiek czuje…
Dopiero wtedy, gdy się ją nakreśli, że nie tyle czym, ale, że MA się objawić, taką formę przybiera materialną, jaka DLA właściciela tej chwili... Jest odpowiednia.

Nas dotyczy wykształcenie świadomego czucia się, i coraz większego odczucia, ze jestem właścicielem czasu, dnia, i wszystkiego, co się da.
A wszystko się da, bo wszystko służy człowiekowi, czeka tylko na polecenia i dyspozycje i zarządzenie.

Tak bardzo było się w nawyku podporządkowania się dniu, szczęściu, itp., a najbardziej czekaniu, że samo przyjdzie, lub, że ktoś lub coś je nam przyniesie, i że od tego zależy, jak TY się czujesz i tego, co dzień przyniesie...

Teraz trzeba stale utrzymywać na uwadze przestawienie tych relacji względem siebie... to czas i wszystko, co najpiękniejsze ma się do mnie dopasować, siebie takim ofiarować, to one mają mi służyć najlepiej, a nie ja im, to one mają mnie pilnować, a nie ja za nimi śledzić, gonić, lub kontrolować, czy aby są...
Być mają, bo są mi przypisane na stałe... Czasami wystarczy sprawdzenie "listy obecności", i ich utwierdzenie...."Tak, jesteście Kochane, Dla Mnie".
Bo takie jest ich zadanie, lecz człowiek zapomina, że ma Prawo do nimi zarządzania.
............................
"Tak, dla mnie jesteście, bądźcie stale przy mnie, ja nie musze o was pamiętać, to Wy dbajcie o to, by być mi dostępne na ręki wyciągnięcie"...
Taki układ człowiek ma w stosunku do energii, których rolą jest służyć pięknie... Zbudować, utworzyć, nawiązać, ustawić.

Naszą rolą teraz, na ten czas, tego rozporządzania, koordynowania, zarządzania, jest się nauczyć, opanować tę wiedzę, użyć w doświadczeniu, a to znaczy - przywrócić....Sobie Swoje własne prawo do dysponowania.
Szczęście, radość, miłość, wolność, niezależność, obfitość, dobry stan... dobry byt...
Taki musi być!....To MA Być... bo to Jest dane Na własność MI.

Jestem tego wszystkiego właścicielem, gospodarzem, zarządzam, koordynuję czasem... i w tym stylu innymi... z rozmachem... i, z hojnością milionera...
'Potencjał zarządzania czasem, czyli dniem".
Może być potencjał zarządzania szczęściem, miłością, radością, i Bóg Ciebie wie, czym jeszcze....
I tak jest…
Doświadczamy tego jawniej i coraz śmielej w naszym pojmowaniu i rozumieniu.
Jesteśmy wszak gospodarzami na Nowej Ziemi.
Tego się uczymy i TO doświadczamy, ponieważ wiemy, Kim Jesteśmy,
i tak dalej….
Coraz więcej, coraz śmielej, to się właśnie dzieje!

12 października 2010r.

powrót

Nabyta wiedza a ustanowienie siebie

................
1. Michał Anioł, ten od rzeźb wspaniałych, Mistrz nad Mistrzami... w dłucie , i nie tylko...
Osobiście pojawiał się w kamieniołomach, tam, gdzie marmur wydobywano, i chodził od bloku do bloku i szukał tego właściwego...
Na zadane przez uczniów pytanie, czy to nie wszystko jedno? Dlaczego tak starannie dotyka i szuka odpowiedniego?
Odpowiedział, ze tak, to nie jest wszystko jedno, ponieważ On znajduje tylko ten i taki, w którym rzeźba jego zawarta już jest, wiezie do pracowni, i na miejscu dłutem odłupuje to, co ją zasłania.

2. Picasso zasłynął prostotą w obrazach na maxa, lecz, żeby formę w kilku kreskach zawrzeć, i by ona miała swój wyraz własny, musiał najpierw studiować wszystkie szczegóły anatomii, np. krowy, i podchodząc do szkicu, wiedział dokładnie gdzie postawi kilka kresek, i zwierzę było ujęte genialnie.
Prostota wychodzi z uproszczenia, uproszczenie jest celowym procesem twórcy, by wydobyć rdzeń...
Tutaj samego siebie, na rzecz wiedzenia.

To jest naturalny proces... Najpierw dużo danych, by z nich powstać mogła forma doskonała, po ich odrzuceniu... to tak jak się rzeźbi w glinie, dużo materiału, potem się odkłada na bok to i owo, i postać wychodzi spod rąk i spod dłuta, to samo z obrazem, jak powstaje, szkice przeróżne, potem wybiera się z tego ten, który jeden.

3. Dobry makijaż polega na tym, ze go prawie nie widać... dużo pudru i kremów, i cieni, potem to się ściąga z twarzy...

4. Pisząc pracę magisterską odkryłam, ze tylko dla jednej tabelki musiałam przejść przez proces wielu badań i obliczeń... a na końcu jeden wynik, hipotezy potwierdzenie, lub jej zaprzeczenie.
.......................
5. W 2000r. urzekła mnie Gwiazda Davida.... studiowałam ją dokładnie w różnych kościołach, synagogach, cerkwi, i gdzie tyko się dało, wszędzie ja widziałam, w rozetach, dekoracjach ściennych, była nawet na chodnikowych płytach.
Oczywiście, że pod szczegółami wieloma ukryta... i w kwiatach i gdzie tylko oko spocznie, jest podstawową bazą, trzonem, rdzeniem dla każdej prawie formy, można ją łatwo wykreślić przez linii połączenie...

Potem dowiedziałam się, czym ona jest i co znaczy.
Robiłam celowo moje obrazy jako bardzo proste formy, właśnie uproszczenia z powodu wyjęcia na wierzch rdzenia, wtedy najbardziej działa.
Kościół ukrył ją pod ozdobnikami wieloma, ona zawsze tam była...
Żydzi mieli ją jako jawną, gołą, na świat wystawioną... Bez zasłony... Teraz ona gra pierwsze skrzypce, bo to jest energia Chrystusowa...
Zamknęło się dla mnie koło odkrycia, potem okazało się, ze motyl, ósemkowanie, kwiat życia, jest na bazie gwiazdy podstawowej, symbol otwartego serca, gwiazda ta, jako moduł podstawowy, trzon, który zawsze był, teraz ujawniony, znów jako prosty, goły, działający w różnych układach, boska miłość wyrażana...
Obecna wszędzie, gdziekolwiek tylko krok i wzrok.
Tak samo boskość ukryta w człowieku, ta sama zasada, ten sam proces.
Odłupać to, co zasłania.
I Jest!
Bo zawsze była.

6. Pewnego razu moja przyjaciółka zapytała mnie o moje życie, bo okazało się, że tyle lat się znałyśmy, a ona mało o moim wiedziała, i gdy
Zaczęłam jej opowiadać...
Mówiąc to i to, z czego wynikało jedno, a co doprowadziło do drugiego, i tak dalej, po kolei...
Robił się piękny łańcuch zdarzeń doprowadzający mnie do tamtego momentu, punktu, sens zobaczyłam wielki w moim życiu całym, (kiedyś wyczuwałam) a mówiąc historię moją jasno go widziałam...
i odczucie, wrażenie, wręcz widziałam obraz przed sobą, gdy tak jej opowiadałam.
...........
Stał regał przede mną z półkami, na nich równo książki poukładane.
Każda zamknięta i żadna zaniedbana.
W równiutkim, składnym rzędzie, w ładzie i porządku stały tak elementy moduły, ubrane w szczegóły, różne formy mojego życia, jak zapis książki, wielu książek. Opowiadając jej o sobie i o połączeniach wyraźnie odczułam i odebrałam, że to jest już wszystko dokonane.
Koniec, do żadnej z nich nie miałam zamiaru wracać.
Poukładane na regale życia mojego wszystkie zapisane strony, każdy obszar, etap, dane doświadczenie okazało się skończonym rozdziałem, zero potrzeby uwagi zwracania na odświeżanie, wracanie, znów czytanie...
I tak też się stało, z chwilą tej możliwości, jaką dostałam, zrozumiałam, że życie moje w szczegóły bardzo bogate i czasami zawiłe i wielokrotnie niezrozumiałe,
sobie zapisem tak na półkach w postaci książek stoi, zwarte, ułożone, gotowe, ZAKOŃCZONE!
Proste, bo ja i one na wprost mnie, w prostym układzie, jak w bibliotece.
Spokój w tym patrzeniu.
W efekcie beznamiętność.

To było ostatnie moje doświadczenie przed połączeniem i przejściem, moje zawołanie
"Boże! Jakież to moje życie było wspaniałe!"
I, że niepotrzebne mi jest ono jako tamte, w dalszej drodze.
Byłam z Nim w całkowitej zgodzie, raczej z Sobą w Nim pogodzona.
Zgoda jest jak żywa woda, zdrowa.
To jest ten równo ułożony rząd, i brak potrzeby zaglądania, i poczucie zadowolenia.

Nie można wejść w przyszłość nienawidząc przeszłości, rozliczając się ciągłe i ciągle, w kółko to samo czytając... odłożyć spokojnie, bez odrzucania, wyrzekania, wzgardy, jakichkolwiek emocji.
A więc przeszłość z przyszłością spotyka się w każdym Teraz.
Dla mnie było to kilka lat temu.
i na tym KONIEC.
Teraz nowy zapis, w Energii Nowej robię, w nowym Świecie zapisujemy sobą Nową Księgę Rodzaju, już nie robię tego sama, tylko z Wami, Kochani, Na współistnieniu.

Niedługo po tym pojawił się Włodek, i Nowe życie Moje z Razem wszystkim Istnieniem, jako element przyrody, w jednym związku ze wszystkim Życiem, i i to jest ta różnica, kiedyś zbierało się Dla siebie, Siebie, a teraz z Siebie na Całość.

Nie można żyć w Nowej Energii samemu sobie, i tylko dla samego siebie. Jest dzielenie.
Ludzie są stadni, łączenia teraz dla tego celu, wszystko jest w parach na świecie, wszystko łączy się znów w gromady... tylko, nie z powodu strachu i obaw, jak w starym świecie by Móc wspólnymi siłami... MOC aktywować, dążeniem do jednej siły większej... teraz gromada i układ stadny, to właśnie sił potencjał każdego własny, na świat, z powodu, ze się MOC ma, i jej Używa,
Dla Najwyższego Dobra Wszystkiego, co na Ziemi, dla Ziemi..
i zanika potrzeba zbierania z innych., Ja Mam, i Ty masz, wymiana energii, nie energią - zamiana jednej na drugą.
To Mocy wymiana, to upłynnianie, nie wypełnianie, to wartości do siebie dodane, dary do darów, i tak dalej...
I wszystko można, "wiele", to słowo za małe.

I wtedy naprawdę nie trzeba umysłu zajmować nabytą wiedzą, trzeba zrobić Nowej miejsce, tak jak sobie w nowym świecie. bo jeśli coś się zadzieje, masz wiedzieć, a nie do książki lecieć, by rozdział znaleźć na dany temat...
Budowanie zaufania do siebie, wartości wydobywanie, umysł podpięty do serca, do umysłu uniwersalnego, a tam jest zapis, jak w bibliotece, w samym sobie, dzieje się w efekcie, że widzisz, i już Wiesz, zamienia się wiedzę na wiedzenie z siebie.
Jest się żyjącą, chodzącą biblioteką.
Kiedy potrzebna jest wiedza, mam do niej dostęp.

I nie traci się nic, a zyskuje wiele, mądrość nie ma związku z tym,
że Ty wiesz, o czym inni wiedzą, wiesz, ze oni też. i to jest na ten czas, dowiadywanie się od siebie.

O Sobie, informacji wymiana, na potwierdzenie siebie, tak, umysł nie przyjmie nowego ładowania, póki nie usunie się szczegółów i nie dotrze do jednego modułu "Jestem Bogiem także Ja".
I, wybór, czy jestem twórcą, czy odtwórcą, czy tym, który rozpoznaje, czy idzie rozpoznanym, czy moją pasją jest innych czytanie, czy siebie samej, i pisanie sobą nakreślanie... To jest wybór decyzji własnej, jeśli się wejdzie którąś, wariant się pojawi właśnie spójny z tą decyzją. Czy jestem uczniem czy nauczycielem, czy w tej przestrzeni, czy w tamtej? Zdać sobie z tego sprawę, gdzie chcesz być, tam się pojawisz, w którym wymiarze...
Czy uzdrawiającym, czy uzdrawianym?.. i tak dalej... To nie wiedzy poszukiwanie, jak świat jest skonstruowany to siebie nakreślanie w różnych przestrzeniach
Tamta wiedza potrzebna była do momentu doprowadzenia, przeprowadzenia…
Teraz zagospodarowywanie, i w tym ma być Zgoda, i wzięcie odpowiedzialności całkowitej, cokolwiek by się nie wybrało.
.....................
Inni będą twe zapisy czytać, to nie zginie.
W przestrzeni Nowego świata, w której Jesteśmy jest doświadczanie tego, o czym jeszcze ktoś nie wie.
A więc nie napisano książek ani nie dano informacji, i to jest bardzo ekscytujące., Wnosić sobą Nowe.
Dotyczy tych, którzy Twórcami postanowili, ze się ujawnią i staną w tym nowym układzie, a wiec nie dotyczy wszystkich tak samo. Tych, co postanowili przejść pierwszymi, dotyczy to, co jest jako pierwsze...
Samodzielność, suwerenność.. pytanie podstawowe, "w którym punkcie Ja chcę się znaleźć'?
Unika się porównywania, własna decyzja i jej wariant.

W Nowym Świecie, tak jak już wszędzie mówią, nie masz się do czego, ani kogo porównać, i przymierzyć, bo nie masz odniesienia....
Dla tych, którzy zdecydowali, ze pierwsi.
Pierwszy, to pierwszy, nie, że lepszy....
I to jest bardzo na ten czas ważne, nie ma lepszych ani gorszych, są ci, po kolei... Kolejność obudzonych, połączonych... Bóg to jest TEN< KTORY JEST< ze wskazaniem, tak jak palcem, O, Ten!, Teraz, i ..." proszę, pojawia się następny"...

Dużo już jest, coraz więcej, rzecz by każdy o drugim, że JEST OBECNOŚCIĄ SIEBIE ŚWIADOMĄ się dowiedział...
i to jest na ten czas według mnie najważniejsza wiedza, i energii TEJ smakowanie nawzajem, sobie podanie, kontaktowanie się, opanowanie współbycia każdy z pełnym Sobą, "jak to jest?"
Ja Jestem Też... to znaczy, ze ktoś jest TEZ..."ja to poznać chcę".

Lecz, nikt Ciebie nie nazwie, i nikt Ciebie nie wskaże, najpierw Ty Sam, potem, drugi siebie Sam, i, gdy spotkanie będzie Was Razem... "O!, i Ja Też”... bo jeden z dwóch pierwszy się odezwie, nie czeka się, aż ktoś uzna Ciebie jako Boga w ciele,

ustanowienie samemu,
i temu uwagi poświęcenie.
..............
I tak dalej, raźniej, gdy się dowiaduje, ze Jest On też... ufff, ulga, sam nie, i po kolei robi się zestaw, skład boskich ludzi, tak...
Nie trzeba się za szczegółami chować.... wychodzić, bo to jest bezpieczny świat.
Ja Jestem .w nowym świecie... rękami, nogami, sobą całą..
Zdecydowanie.
I wielu jest ludzi, rzecz, by się o sobie, ze Są mogli dowiedzieć...


A dlaczego to piszę?
Właśnie doświadczyliśmy, byliśmy na spotkaniu związanym z pasją krótkofalowców... i tam, w każdy dzień przysiadał się, podchodził ktoś do nas, od słowa do słowa, kilka prostych komunikatów, i jest komunikacja, On , okazuje się, ze Jest wyłoniony na wierzch tylko dusi sie sam w sobie... bo nie wie, czy to normalne, co się u niego dzieje, i jedno zdanie, tak, Ja Jestem też.
Jest w głębi bardziej u wielu rozumienie procesu, bez analiz..

I nie trzeba naprawdę wielkich słów, patetyki, ani zachęty, wystarczyło parę spojrzeń, wymiana energii, i już na wspólnej fali... to się dzieje naprawdę, ludzie są wyłonieni, błyski w oczach, duma i zadowolenie...
Ach! Nie jestem sam!
Podstawowa wiedza.
Będą się odnajdować, by razem „pracować”… stare schematy mistrza, czy uczonego… się zacierają, to nie jest ktoś zza szkła, z innego świata, tylko dostępny, w Tym, jako Nowym, i jako normalnie ludzki bóg, to ludzka twarz, ludzkie imię, ludzkie zwyczaje….

Odkryłam tez, jak łatwo jest się porozumieć bez znajomości języka.
Była para z Bratysławy, z którymi rozmawialiśmy o oddechu i o odkodowaniu, i programach, i kochaniu siebie... Bardzo łatwo, paroma gestami, w lot szło zrozumienie... i to był język Nowy, Mówiłam Całą sobą, skrótowo, i było wiadome, zaczynałam , a oni kończyli, Oni zaczynali, a My znaliśmy koniec.
Wspaniały kontakt był też z Polakami, informacje ludzie mają w sobie, rzecz by to zobaczyć, dostroić się chwilę, i jest.
Ludzie w komunikacji bezpośredniej….szybki błysk pomiędzy sobą, i wiadomo.
Nie rozpowiada nikt szczegółów, koncentracja na jednym module. Nowy Świat i w nim Ja… co i jak chcę, widzę, wnoszę, działam w jakim obszarze, co jest mi bliskie i miłe, w czym się dobrze czuję…
Tym potencjałom wyszukiwanie jest chwila i czas poświęcany… a potem zgoda na urzeczywistnienie.


Bo ludzie otwarci coraz więcej, widziałam własnymi oczami, czułam wiele, bez duchowości studiowania, wystarczy otwarcie i przyjęcie, to wszystko, całe wiedzenie staje się dostępne, potem przyjdzie następne… i wszystko.

Oni, dlatego, ze pasją się wyrażają, bardzo blisko z duszą swoją byli w komunikacji, nawet o tym nie wiedząc, to jest efekt pasji...dlatego ona jest taka ważna, omija się konieczność analizowania, rozdrabiania, duch ożywiony w działaniu, oni niemożliwe robili możliwym już dawno, każdy eksperymentował na doświadczeniach, oni, krótkofalowcy, radioamatorzy... z wielką techniczną wiedzą żyją z obudzoną duszą... Teraz sie dowiadują o sobie, ze w tym właśnie ich gronie jest wielu, którzy czują życie podobnie, nie tylko kabelki i łącza i eter….
I ze stwierdzenia, ze żyję pasją, pasja pozwala przeżyć z równowagą w ciałach, dochodzą do punktu tego, że sami są antenami, kabelkami, radiowymi odbiornikami... Bardzo łatwo, czyli przekręcić siebie gałką, przekierować swoją energię… i już jest zapis takiego Całego w eterze… i ON się niesie po Świecie…
……………….Byłam szczęśliwa, móc to widzieć..

I teraz wystarczy tylko tyle, dotknąć siebie, dowiedzieć się, ze tez Jestem, uszczypnąć, "to nie sen", i zacząć inne życie.

Dużo już przeszło, dużo się połączyło, jedyne, co rozumiem, o tym jawnie mówić.
Nie kupuję tego, ze sami jesteśmy naokoło siebie, jedyne, co wyczuwam i się potwierdza, ludzie o tym nie mówią, nie przyznając się do tego, co tak naprawdę czują, chodzą pomiędzy sobą jak „ślepcy”…

Parę dni temu przyszła sąsiadka na kawę, ona wyszła z systemu, odmówiła uwagi rządom z żądzy wziętym, wyszła z zakładu pracy, robi w domu równolegle duży remont, wszystko u niej zaczęło się łączyć, przyszła o tym opowiedzieć, dowiedziała się, że ona jest w Nowym Świecie, a mieszka w tym raju, obok Nas w pięknej bajce od 10 lat.
Lecz przyszedł czas, ze trzeba było sobie z tego sprawę zdać. To jest zasłona odkrywana po kolei z oczu tego, kto dojrzał. Było się w tym świecie, wymiar tylko się zmienił…
Inne widzenie, wszystko inne, rzecz, siebie w tym Nowym Świecie ustanowienie. Jedyne zajęcie na razie, i projektowanie w końcu tego wnoszenie w działaniu, jak się zawsze chciało…

Wiedza przeogromna i kiedyś piękna, doprowadziła, lecz nie ona jest Twoim przewodnikiem już, tylko Ty sam…. Światłem na cały Świat..
Jak miałeś wielki wpływ penetrując i badając strukturę świata starego stałą, którą przez siebie się przeciągało… teraz jest też tak, że masz wielki wpływ na Całość tego dalej już nie badając, odpuszczając.

Światłem będąc, wybierając potencjały pokoju, harmonii, miłości, współistnienia z innymi w zgodzie…wpływasz na Ziemi Całość, dajesz jej osłonę, bo jest ona w tym porodzie jak wody płodowe…
Jak poduszka miękka wokół, lżej dla Jej przejścia.. To jest ta Nowa Energia.
Jest coraz bardziej Obecna i wypełniająca.
I to jest bardzo, bardzo zachwycające.

Zdecydowaliśmy z Włodkiem, ze kontakt z każdym, kogo spotkamy jest na zachwytu sobą nawzajem fali i oparty na dla Ziemi współpracy….
I tak jest.
Ludzie naprawdę są bardzo boga-ci.
Rozwijają się z dnia na dzień.

18.września 2010r.

 powrót

O nowym społeczeństwie

Och! Gdybyście mogli poczuć to samo, co My teraz czujemy... Nie ma słów, wdzięczność jest, spokój, poczucie głębokiej pełni...
Każdy robi swoje, wie, że drugi Jest. Też.

Od jakiegoś czasu słyszę, "dziękuję, że Jesteś, teraz, że Jesteście"... i ja, My, za każdym razem dziękujemy każdemu, kogo spotkamy, że Jest.
Tak bez wymiany nawet poglądów, bo jest ważne serce, które do serca…
Człowiek na wprost człowieka, więcej nic nie trzeba, zaufanie jest ochroną przed oszustwem, miłości wyrażanie jest ochroną przed nienawiścią, nikt nigdy nie zrobił małemu dziecku krzywdy, gdy ufnie z rączkami idzie do taty i mamy "przytul mnie"...
I się przytulają teraz ludzie do siebie coraz częściej, bo jest chęć, i ufność, oczywiście, ze zamknięte serce tego jeszcze nie rozumie, ale w tej przestrzeni mamy umieć..

Nowy Wiek sercowy jest, wszędzie serca widać, w wielu kształtach się pojawia, każdy ma takie sygnały, tylko je pozbierać.
Rodzina, ludzie, którzy podobnie czują, a teraz wspólne czucie społeczeństwo zbliża, Nowa jakość w kontaktach.
………………………
"otwartość jest ochroną przed oszustwem"
powiedzieli w telewizji:))
…………………….
Oglądałam program na kanale Planete o tworzeniu społeczności, o tym, jak poprzez Internet ludzie dochodzą do tego, by wziąć odpowiedzialność za siebie, i było wyraźne podkreślenie, ze chcą mieć wpływ na całość.

Nie z powodu, ze komuś dadzą głosy w powszechnych wyborach, i, tak jak dotychczas, on będzie pośrednikiem i ich rzecznikiem.
Ludzie bezpośrednio są głosem decydującym o czymś... tak rozumiem nowe społeczeństwo...
podawane były przykłady z życia wzięte, oni to badają, czy to jest możliwe, i tak np... sprawa zaufania się wyłania na wierzch, pierwsza rzecz.... to na podstawie np. podróżowania po świecie i nocowania, pomieszkiwania u obcych ludzi, wpuszczają, pomagają w miejsc nowych poznaniu...
najczęściej za darmo lub niewielką opłatą.

Dzieje się coraz szerzej, zwłaszcza pomiędzy młodzieżą...
W efekcie, łatwo i tanio można teraz zwiedzić kawał świata.
………………………..
Następnie opowiadano o tym, jak omijają system bankowy, który obdziera ludzi z pieniędzy na rzecz swoją...
tworzy się taka struktura, gdzie potrzebujący pożyczki zwraca się do innych, i ktoś zgłasza chęć za niewielki procent, ze swoich oszczędności.

Ufają ludzie sobie i kobieta mówi, ze taka pożyczka bardzo jej pomogła, gdy emeryt, czy rencista zadeklarował, ona tym bardziej się wywiązuje, by nie zawieźć właśnie zaufania, gdyż została nim obdarowana.
Dla Kobiety miało to ogromne znaczenie, ktoś w nią wierzył.
Ludzie w internecie o tym wiedzą, jest to jawne, i nie ma mowy o oszukaniu, bo śledzą to sami oni…bezpośredni pożyczający w dwie strony...
Nazwiska, adresy, na to jest przyzwolenie, można się nawet odwiedzić, nie ma obaw i poczucia zagrożenia.
……………………………….
Lub w jakimś mieście, nie pamiętam nazwy, każdy ma wpływ na decyzję, jak ma wyglądać jego miasto…
Urzędnicy współpracują ze społeczeństwem lokalnym.
Ogłaszają w sieci oficjalny konkurs, i przekazują za projekt grandy.
Kto weźmie udział musi przekonać komisję, lecz wcale nie urzędników. Decydują pojedynczy ludzie... każdy może wnieść swoją opinie...
Wygrywa projekt pomysł, który przypada do gustu większej liczbie.

Potem wszyscy zainteresowani śledzą, jak przebiega realizacja, jest wpływ w nią każdego.

Nikt nie narzuca, jest utworzona tylko przestrzeń, a więc miejsce...

Robią nawet ustawienia na mecz zawodników... to większość głosów decyduje o tym, nie trener..
Trener z każdym głosem się liczy.
Już odbył się mecz na tej zasadzie, przybyli na stadion aktywnie współtowarzyszyli zawodnikom przez siebie obstawionym, nikt nie demolował podczas stadionu...

Spodobało mi się stwierdzenie :

"pozwólmy ludziom pomagać sobie nawzajem, a zaspokoi się wszystkie ich potrzeby".

Przedsięwzięcie jest Nowe, sami o tym mówią, jako bardziej masowe... Wcześniej były w małych grupach, sprawdzone, a wiec robi się bardziej powszechne... Uczą się dzięki temu ludzie polegać na sobie, nie na systemie.
i to jest piękne.
Współpraca, współistnienie, współdecydowanie.

I jeszcze jeden przykład...
Jest zespół muzyczny, potrzebuje pieniędzy na wypromowanie siebie, zamiast płacić za reklamę, promocję, „kokosy”, uzależniać sie w efekcie od menadżera i wielu wpływowych osób... podaje swoje talenty do wglądu w internecie...
Ludzie mają dzięki temu wpływ, opiniują, głosują na to, czy on ma ten potencjał, w który zechcą zainwestować.
Zgłasza się inwestor, przekonany, ze chce taki zespół dofinansować...

Wszyscy śledzą na bieżąco, jak i co...

Każdy zadowolony, bo wie, że ma wpływ na całość, każdy dobry w danej dziedzinie, i tym wymiana pomiędzy sobą...

Bierze za swoją decyzję całkowitą odpowiedzialność...

Jak taki świat może nie być lekki, łatwy i przyjemny?
Ludzie bez siebie nie mogą się obejść, to jest wbrew naturze.

Lecz kod starego świata był, żeby ludzie bali się ludzi... i to trzeba nieustraszenie przejść z otwartym teraz sercem.
To nie jest prawda, że ludzie są zagrożeniem tak naprawdę dla siebie.
Podawano w historii, by kody i wierzenia utrzymać, bo służyło schematowi władzy podtrzymania, na kontroli.
Mechanizm sam się nakręcał, wystarczyło tylko, gdy któryś "wychylił" się ze stada... i już stado samo go hamowało... poprzez palcem wytykanie, wyśmiewanie, podważanie... itp. krytyka, potępienie, tego najbardziej boi się człowiek, opinii drugiego obok.
Szybciej zechce się schować i pod ziemię zapaść, niż siebie hardo utrzymać ze swoja drogą własną.

Dzieje się, ze coraz więcej tych "hardych", niepokornych społecznie, konsekwentnych, upartych, w zaufaniu sobie... coraz więcej już, ponieważ czują ducha czasu nowego.
Drugi zobaczy, ze skoro jeden wyszedł ze starego schematu i żyje i to coraz lepiej, to ta bajka o wilkach nie ma racji bytu.

Odkrywcy i twórcy to wiedzą, robią swoje bezwzględnie, rzecz, by z czystych intencji i w zgodzie z własnym sercem.
Moc dopiero teraz jest podawana do użytku, bo człowiek dorósł do z niej korzystania dla Dobra ogółu.
Mając na uwadze Siebie.

Podejrzliwość już tak męczy, ze nie sposób włączyć "kalkulatora" komu, ile i za co,
Za to, ze Jest, to już jest coś i że samemu darem...
Co Ja mam do zaofiarowania?
Ofiarowanie jako dar jest potrzebą wyrażenia dla człowieka.
Podstawa bez żadnych zasad.
Nowy Wiek jest dla Świadomego Siebie człowieka.

Gospodarować, zarządzać sobą, swoimi potencjałami, wymieniać pomiędzy sobą, wolni od zniewolenia, nie ma pośredników, i, ze ktoś narzuci, zmusi….każdy swoją decyzją ma wpływ i może zrobić , wnieść wiele...
Zamiast znosić wiele z powodu z góry ustalonych wzorców… sam staje się wzorcem, a to jest już inne czucie, inaczej życie się odbiera.

10 października 2010r.
powrót

Ducha w pomnik tchnienie

Jest pomnik już postawiony.
W jakimś miejscu, prawie nieznanym nikomu.
Jezusa postać z głową w koronie.
W KOŃCU.

Mówią, że jest największy na świecie.
Bo też i sprawia ogromne wrażenie.

Postawili „gościa” na ziemi, która do Polski należy
I bardzo pięknie.

Nie o pomnik mi tu chodzi, ani wielkość ponad inne narody, nie o to.
Cieszy się moje serce, bo duch w Polsce zaczął swój „dmuch”.
Cieszę się ogromnie, bo Jezus po raz pierwszy jawnie stanął i zamiast korony cierniowej, prawdziwą mu na głowę dano.
Pozłacaną.
O! To jest wielka zmiana!
O to chodziło Jezusowi.
Tyle lat prosił, zdejmijcie mnie z krzyża, nie idźcie tą drogą krzyżową.
Nie taka była rola przeze mnie przekazana.

Wychodzą na jaw w historii przekłamania.

Czas się zmienia, posłuchała jakaś piękna dusza prawdziwego przesłania Jezusa.
Chwycił je też rzeźbiarz.
Użył sprawnie dłuta.

Jak miło jest patrzeć na
Wyciągnięte przyjaźnie ramiona
”Chodźcie wszyscy do mnie”,
Jest ciepło
I opieka…

Wspaniała energia.
Wolna od widoku cierpienia.
Radość dla oka.

I o to właśnie chodzi, by zejść już z drogi krzyżowej i taką przyjmuje świadomość nową, coraz więcej narodu.
Polska, zbyt długo w martyrologii tkwiąca, znak, i sygnał jawny,
”Wystarczy!”, i „Dosyć!
Bólu, padołu łez, cierpienia wierzenia i za wszelką cenę utrzymania,
Nie ma.
Rzecz, że nie wierzenia są złe, tylko w nich utkwienie.
Należy się ludziom wychodzenie, należy się z nich uwolnienie.

Pomnik dla Polski, rodem z Polski na resztę świata właśnie ogłasza
„Otwórzcie ramiona, tak jak i ja, bierzcie koronę na swoją głowę, to wszystko Jest dostępne Też i dla Was’.
……………………………..
i za tym wskazaniem ja jeszcze pójdę dalej…

Tchnieniem ducha pomnik ten obdarzam, Siebie tchnieniem.
Staje się, że ze struktury kamienia w żywy się zmienia
i chodzi po ziemi w ciele.
Chrystus – boska część człowieka.

Każdy, pojedynczy, taki, niby zwyczajny, staje się nadzwyczajnym,
Czego symbolem konstrukcji wielkość - 36 metrów.
Przestrzeń bezpieczna, obszar Jam Jest, poprzez który człowiek się rozszerza, ma metrów więcej nawet niż 36.
Wzdłuż, w głąb i wszerz.

Obraz żywy pięknym znów tworzy się, nie już w świecie 3D,
W tym wymiarze Nowej Ziemi, gdzie ducha tchnieniem z samego siebie staje się materii ożywienie.
Magia istnienia.
Człowiek przecież twórcą jest.
Coraz więcej to już wie.

Wtedy ludzie w mnogiej masie, jak żywe miłości pochodnie,
Polegający na własnej mocy, żyć będą w pokoju i ze sobą w zgodzie.
Nikt wielkości drugiemu umniejszać, by sobie jej dodać
Nie będzie miał życzenia.

Tylko, gdy godna postawa, berło w ręku jako samemu dla siebie władza, i gdy korona osadzona… cisza, spokój i równowaga.
Każdy sobą nasycony, dostatkiem, radością się wyraża.
Nie ma powodu do wojny.
Nic nikomu nie zagraża.
Człowiek jest tak naprawdę ogromny.
I wiele może zdziałać.

9 listopada 2010r.

powrót

Boskie

Cokolwiek się w życiu dzieje, jest to boskie doświadczenie.
Cokolwiek.
Wie się to dopiero wtedy, gdy połączy z sobą z kiedyś.
Bez zgody nie będzie jasnego widzenia.
Krążenie we mgle.

Byłem, jestem i będę w Tobie Mój i Ci - człowieku,
Pełny czci w każdym wieku.
Bo to jest twarzy boskiej mej wyraz poprzez ciebie.
Szukałeś mnie tyle lat, a ja wciąż mówiłem ci,
że jestem przecież.
Lecz wmówiono ci, że jeszcze nie ma mnie, że zbyt mały na to jesteś,
By ze mną móc być.
A co dopiero, Całym Mną, że Jesteś właśnie TY…
Kłamstwo to było jedyne, gdy tak myślisz, to jeszcze śpisz,
Zaprzestań śnić, obudź się, rozejrzyj się,
Ja mam taki sam wygląd jak Ty.
………….
Och! Gdybyś mógł spojrzeć w lustro, zobacz, co tam widzisz?
Krzywy, garbaty…. Sztywny w ciele?
Dlaczego, dlaczego Mi robisz to Aniele, że jesteś na mnie zły? Niezadowolony z siebie?
Przecież jesteś moją wersją w swoim świecie.

Obudź się kochany już czas jest najwyższy na to.
Rozejrzyj wokół, uśmiechnij do mnie,
Samemu bez ciebie nie ma Mnie, tak samo jak beze Mnie - Ciebie.
To było we śnie oddzielnie.
Teraz już nim nie jest.

Jedno jesteśmy ja i Bóg, tak jak mówił też i Jezus.
Chrystusa tylko weź i miej, bo Chrystus to miłość.
Zawsze Nam towarzyszyła.
Inaczej, byłoby wbrew naturze.
A w przyrodzie nie ma wynaturzeń.
Proszę, Kochany uznaj,
Wiedz to całym sobą.

Bogiem byłeś, gdy zabiłeś, nawet wtedy z Tobą Byłem.
Odpuść sobie.
Nigdy nie byłem obok, poza Sobą.
Towarzyszyłem ci we wszystkim, co postanowiłeś, ja Ci wiernym towarzyszem.
Jasno nie widziałeś.
Nawet, gdy ukraść chciałeś, ja ci na to pozwalałem, nawet wtedy,
gdy nienawiść, i smutek wybrałeś, by mieć na twarzy.
Byłem zawsze.

Jestem Teraz, chcę, byś o tym wiedział.
Nawet wówczas, gdy myślałeś, że mnie nie ma.
Zawsze byłem, nieodłącznie,
Odłączyć się Nas po prostu nie da.


Boskie doświadczenie w każdej formie, dzięki wolnej woli.
Bardzo jasno to rozumiem, coraz bardziej to pojmuję.
Bogowie są wszędzie, gdzie tylko się rozejrzę.
Nawet wtedy, gdy wydaje się, że ciemność.
Po drugiej stronie światło jest.
Całością Ty,
Wszystkość Mnie.
W Tobie.
Tobą.
Jam Jest.
I tak jest!
Oto
Wolność.

………………………
Ach!
Znam ja Tę Twoją przypadłość, będziesz dawał mi teraz swoje racje,
że godny nie jesteś Mnie jeszcze…
ach, to ludzkie ja, też moim jest przejawieniem.
Nie wiesz?
Znam to doskonale, bo poznać przez Ciebie Je chciałem.
Eksperyment ego…
Doświadczenia Mojego
Z innymi się porównywanie, dążenie, osiąganie,
A w efekcie oszukiwanie samego siebie…
Tak łatwo uśmiech znikał Ci z twarzy,
Dlatego tak bardzo cierpiałeś.
Goniłeś za własnym szczęściem.
Kto nie uwierzył, nie był.
A ja czekałem.
W sumie grałem w tę rolę razem z Tobą…
Czy sobie pogrywałem?
Drwiłem, zakpiłem?
Ależ nie, Ja tego doświadczyłem.
Bo chciałem, bo taką umowę zawarłem z Tobą, jako Sobą..
Wszystkiego form życia poznanie.

Już zaprzestajemy.
Z chwilą, gdy to pojmiesz, wszystko, co było…
Tobie niedogodne
Się skończy (ło)
Teraz jawnie Jednym.
Koniec rozdzielenia.
Nowy Świat, Nowa Ziemia.
Nowe doświadczenia.
Boski człowiek.
Ludzki Bóg.

I tak mi teraz mów.
Wstaw swoje imię obrane na to życie
Dużymi literami wstaw.
Złotymi ustami swymi….
Wymów.

I jest właśnie tak.
Ach! Wiem, że To
Czujesz.

25 listopada 2010r.

powrót

Ja, Ty i reszta świata

Czy jesteś w stanie Kochana, Kochany mieć wpływ na to, co drugi mówi i robi?
Co myśli?
Czy jesteś w stanie tak zrobić, by on mógł to, co chcesz - robić?
Czy możesz? Czy wolno ci?
Czy masz taki wpływ?

Czy jesteś w stanie zadbać Ty o jego wyrażanie?
Czy jesteś w stanie minę jego ustawić i prostą postawę?
By smutku nie miała, ona, ono i on też - nie miał ?
Tak trudno jest patrzeć na ludzi, z wykrzywionymi twarzami…
Przygiętych własnym ciężarem…

Pragnienie utrzymać w sobie, by cierpieć chciał zaprzestać, złościć się, ze wszystko jest nie tak, lub, że to On, nie „taki”?
Czy jesteś takim mocarzem, by sprawić, by ludzie w uśmiech byli ubrani –kreacje najwspanialsze, warte miliony?
Czy możesz?
Czy wolno ci? Jak to zrobisz, by świat pięknym objawiał się Tobie?
………………………
Czy gdy ktoś nie tak stanie… Ustawisz mu nogę, czy ktoś nie takie słowo powie…
Napiszesz na kartce, by powtórzył, co na niej?
Czy zrobić możesz tak, ze cofnie i błąd naprawi?
……………………………..
Czy masz taką siłę, i jaki jest jej efekt?
……………………….
Masz.
Mówię ci ja. Wielką siłę masz.
Uwagą swą właśnie to rozmnażasz, jeśli tobie się nie podoba jego, czy jej postawa, jeśli wciąż o tym mówisz, zabiegasz, by ją zmieniał…. Wzmacniasz właśnie Sobą to, co chcesz, by być zaprzestało…
Jeszcze bardziej wtedy Jest.
Obecne w Twoim świecie.
…………….
Mocą swoją wzmacniasz.
Wielką siłę, więc masz.
Tak.
Zarządzający nią, na siebie przeznaczasz, czy najpierw na zmianę świata?

Nie jesteś w stanie jego czy jej zmienić. Nie jesteś w stanie.
Próżne wysiłki, jedno, co jesteś w stanie, to wpłynąć na własną zmianę.
Daruj sobie, ze nie to powiedział i nie tak stanął,
………...
Odwrotny skutek.
Daruj sobie Kochany, Kochana.
Żyj, więc tak, jakbyś chciał, by on to miał.
Miej Ty pierwsza sama.
Weź w swoje posiadanie.
Stawaj hardo, prosta śmiało.
On ma Ciebie widzieć taką, nie Ty Jego.

Sam wprowadź tę zmianę, lub sama,
i zobacz, co się będzie wtedy działo.
Największy to jest Twój – Ciebie wpływ.
Bycie Tym, czym chcesz, by każdy był.
Najpotężniejsze ma działanie. Jeśli chcesz by świat takim i takim Ci się objawił… wprowadź tę jakość za swoją sprawą…
I się takim właśnie stanie.
Dokładnie.
………………..
i……………..
Czy warto?
Ach, bardzo!
Warto.
Poczujesz energię, entuzjazm, i tak naprawdę,
Że to od Ciebie zależy wiele.
Ty, piękna, piękny blaskiem Siebie, z prostym kręgosłupem, stworzysz Sobą moduł Nowego świata.
I to on będzie się rozmnażać.
Więc masz wpływ –będąc, stając się właśnie takim,
Jakim chciałbyś mieć świat u Swego boku.
…………………
To żadne odkrycie. Fakt.
Prawda stara jak świat, lecz, gdy w Ciebie ubrana, a Ty w niej zakodowany.
Z pozycji mistrza jesteś, wirtuoza, który gra brzmieniem Jej na resztę świata.
………………
Słyszysz wielkie brawa…
Z niejednego świata.
Ty i ja… i to z Nas ten świat.

14 stycznia 2011r.

powrót

Dwie cisze

Cisza ciszy nie jest równa,
Cisza w ciszy - czasem zdarzy się, że zagrzmi jedna drugiej do ucha,
To jest cisza głucha.
Cisza w ciszy, gdy człowiek nie słyszy, cisza wtedy ze złości dyszy..
Posłuchaj!

Cisza żywa jak woda ze źródła, ruchem jest wielkim Ta Cisza,
W niej stworzenie, dzieło siebie się odbywa.
Jest to cisza prawdziwa.
........................
Cisza głucha i niema, gdy na dnie studni jeszcze drzemie,
Dostępu do źródła nie ma
Ta cisza, która nic do powiedzenia nie ma,
Nie czuje się i nie wie....
Kim i Czy....

Cisza w mądrości zawarta, gdy jest się w sobie zwartym,
Jednym z wszystkimi dźwiękami jest w Tobie, i śpiewa.
Brzmi ona na cały świat wydobywa się i rozlewa.
Cisza niczym ocean.
W TU i TERAZ.

Cisza jest to różny stan, taki który się ma
i którego czasami myśli się, że nie ma.
W ciszy dzieją się rzeczy wielkie,
Ciszą najlepszą jest pogodzenie.
Skoro już Jestem, to Będę!

Ciszą jest zatrzymanie, wyrównanie, wyprostowanie,
Ciszą jest bycie w równowadze.
Z ciszy się wiele wyłania.
Coraz więcej z niej.
Zarządzania.

W ciszy pełnego siebie człowiek mocarzem się staje.
Przejawia
Tworzenie.
Wydaje polecenie.
Cisza w środku pewnością się objawia…
Korzysta się z darów świata.

Swoboda działania,
Bycie wirtuozem…
Władanie, gospodarowanie, sianie.

I z tej ciszy, która uwolniona z dzbana
Cisza zaprzestaje być głucha na twoje wezwania
… ani też nie jest cicha.
Źródło nie usycha, ani się nie zatyka.

24 stycznia 2011 

powrót

Nowy Twór - Lekkoduch

Gdy w Jam Jest się wibruje, wtedy łatwo się rymuje.
Duch lubi śpiew, duch lubi się poruszać w rytm i w związku z tym podaje rym...
By lekkim móc być...
I śpiewać Już By...
Nowy Twór....

LEKKO-DUCH

....i tak z lekkiego ducha, tchnieniem w Jednym z samych siebie
powstało na Ziemi kosmiczne nasienie.
Boskie dzieci.
I tak w dorastaniu i dojrzewaniu, by istnieć jako fizyczne ciała
poznawał Bóg materialnego siebie.
..................
Przez eony rozwijał się z Niego lekki Duch, który wbija się w ziemię teraz jak puch..
Najpierw było Go czuć.
Pod zasłoną snu zawsze Był.

Żaden ciężar Go nie przygiął...
Jakże można zmiażdżyć puch?

i..............

Gdy się obudził, oczy przetarł,
Wśród swoich się znalazł, bo w domu,
A śniło mu się, że podróżował po dnie oceanu...
By nie wypłynąć przedwcześnie, dodano mu ciężarków...
Tak dla asekuracji...
i zasad Gry
podtrzymania...
Jak to zwykle nurkowie mają podczas dna penetrowania.

Lecz to tylko Był sen.
Gdy uszczypnął się...
Uśmiechnął zadowolony.

Ono To wie, czym jest Tchnienie.
Ono też wie, czym było śnienie.

Cielesne Jam Jest Na Ziemi.

Dotykiem teraz i przytuleniem.
Jeden do drugiego,
W puchu Nowej Energii aksamitnej, miękkiej, i czystej
ma zanurzenie niczym w kołderce.

Nie, jak śniło mu się, że w obręczy ciasnej i uwięzi...

Wolny był, wolny jest.
Wydawało mu się, że nie....

Lekki chuch, lekki dmuch...ma, Bo Miał Duch.
.....................

I z całym ogromem, na gromie strzały miłosnej - kiedyś wystrzelony,
W pełnym majestacie siebie, jako, że na Rodowym Jest Drzewie,
Już nie drzemie Owoc Życia..
Soki, nektar wydobywa....

Suwerenną wolą stał się Życia Wonią.
TEŻ.
i tak jest.
....................

8 lutego 2011r.

powrót

W Walentynkowie

Jest taki wymiar, jest taka kraina,
Zwłaszcza na Dzień Dzisiaj.
Teraz właśnie w tej chwili można się do niej wybrać...
By ją zwiedzić, jeśli w niej jeszcze nie mieszkasz.

I rozejrzeć się chwilę... wejść do wybranego domu,
Koniecznie z ogrodem i kwiatami licznymi.

Tam rosną na drzewach sercowe owoce...
Tam, gdzie się tylko dotknie sobą...
Rozbłyskuje światło... iskrzy jakby tysiąc lamp zapalało się za
Twym dotknięciem, cokolwiek do ręki weźmiesz...

Rozbłyśnie gwiazdkami niezliczonymi.
W Niej jesteś czarodziejem.
Wszystko możesz tam zdziałać.

Kraina nazywa się hmm...
Niech będzie, że "Walentynkowo".

Nazwa znakomita, znana każdemu, kto tylko do miłości wzdycha.
Dziś zamiast wzdychać, wejść można śmiało, i poczuć...
Zagospodarować... wodę w czajniku zagotować.
Ugościć energię tą, którą Miłością zwą.

I się Nią cieszyć i Nią.

Na swój sobie tylko znany sposób, tajemniczy tak, że sama nie wiesz o nim.

Czeka twojego odkrycia.

Popróbuj, wejdź dzisiaj w to doświadczenie,

W Walentynkowie rozsiądź się wygodnie... posłuchaj o czym ci opowie...

14 luty 2011r.

powrót

Granice

Bardzo często teraz się wyłania u ludzi otwierających się na ducha zapytanie…
Jak to jest?
Czy jeśli ktoś obraża mnie, to mam mu pozwolić, czy też nie?
Czy mam obok przejść obojętnie, reagować czy dać sobie spokój.

Na okoliczność spotkań z ludźmi sfrustrowanymi energiami trudnymi, którzy sami w chaosie nie widzą jasno, co i jak?
Efekt wytrącenie z równowagi i odczucie, że się człowiek zmaga, nie płynie energia pomiędzy sobą, nie czuje się lekkości ani przyjemności… znosić dalej, aż się skończy samo, czy nie…
Dylematy ludzkiego sposobu komunikacji. To oczywiste i normalne.
Bardzo łatwo przenoszą wówczas emocje i ataki na drugich.
Co robić?

Wchodzić w konflikt, czy wychodzić, jedno słowo, potem drugie… i zaczyna się tak motać, ze już nawet nie wiadomo, o co poszło i komu.
To się zdarza częściej niż kiedykolwiek i ma ogniska zapalne bardzo ostre.
Można się na to przygotować…

Poprzez…
Ustawienie granic
Wzięcie Prawa do korzystania z praw.

Już czas.
Najwyższy czas... jedną kreską i to grubą zrobić
„Dosyć, to nie może tak dalej być!”.
i, że wystarczy, jeśli coś nie pasuje Ci.
Masz do tego prawo, by niedopasowane od Ciebie odpadło… lecz nie zrobi tego Ono samo. Trzeba wskazać, co ma się zadziać.
Wprowadzasz do świata to, co chcesz, by zaistniało, „dość” się mówi temu, czego się nie chcesz widzieć więcej, wciąż i wciąż to samo, na okrągło, jak w pętli.
Dosyć”, nie chcę, dziękuję.

I tym się więcej nie zajmujesz. Nie rozważasz, co to jest, skąd pochodzi… szkoda czasu, ono po to jest, byś powiedział sobie „dosyć”…”chcę” lub „nie”… „tak” –
to zostaje , gdy rozmyślasz o czymś ciągle , energia i sytuacja ma na bycie taką Twoją zgodę… dajesz jej uwagę, więc obecna jako taka jakość jej jest..

Jeśli powiesz, „nie”, w pełni do tego prawa…to wszystko odejdzie, bo będzie nie zapraszane w twoją przestrzeń.…
Krótkie decyzje teraz są. Stanowczość siłą napędową.

Nie trzeba krzyczeć, trzeba tylko Siebie ustawić jako priorytet. Tylko tyle.
„Jestem Człowiekiem” - to coś o wiele więcej, niż wmówiono powszechnie.
„Mam prawo pełne do czucia się lepiej, to wiele więcej, niż moje o sobie z kiedyś myślenie.
Umysł o tym nie wie… Umysł ma się zgodzić na Twoje „dosyć!”.
I reszta też się zgodzi.
Takie jest boskie prawo.
To Ty masz zmianę zacząć.
Mam prawo wyrażać, Kim jestem naprawdę… wszystko, co dalej, efektem decyzji wyboru siebie się stanie. .
Wybór… to prawo człowieka.
……………………………………………..

Na okoliczność różnych sytuacji, w których czuje się wytrącenie z równowagi… jak i co zrobić, by się więcej z tym nie zmagać?
Uznając to, co powyżej…
……………………….
Ustawić tablicę z napisem, i to ogromną.
„Dość przemocy, dość agresji, walki dosyć”.

Robię to każdego razu. W każdej chwili, kiedy takie coś się obok pojawi...

Akceptuje się i owszem tego, kto to robi, lecz nie akceptuje się tego rodzaju nośnika energii, którą sobą wnosi w twoją przestrzeń.
„Ni kroku dalej z agresji zamiarem!”
Nie ma, nie daję temu wiary, to nie pochodzi od prawdy.

Dla mnie... a jeśli on-ona w to wierzy... to jego. Bardzo jego, bo ja nie kupuję patrzenia na siebie takiego.

Miłość?
Ach! to z powodu jej niezrozumienia i wzajemnych praw bywa(ła) nadużywana... Słowami i czynami.
Z powodu jej nieposzanowania wchodzi jeden drugiemu czasami na głowę.
Z powodu tej miłości właśnie - Nie może.
Miłość do samego siebie. Przestrzegać tego prawa trzeba.

Miłość do siebie, dbanie o własną energię, o harmonię, o ciszę w sobie, dbałość o to dotyczy nas... i się nie pozwala.
Dosyć i koniec.
Bez powodu, bez żadnego usprawiedliwiania.
Bez czekania na więcej dowodów. „Czy aby nie myli mnie czucie? A może tak mi się wydaje? Może to ja się mylę, przesadzam albo jestem nadwrażliwy?
Trzeba to mądrością ująć.
I ufać swemu czuciu.

Dla jednego powodu, jedynego. Ja Jestem, więc do mnie należy czysta przestrzeń, nikomu zbrukać jej nie wolno.
To święta rzecz.
I to ja biorę i ponoszę odpowiedzialność za bezpieczeństwo siebie w niej.
.............................................
Każdy dochodzi do tego punktu zrozumienia na swój sposób....
Czasami musi dać się przeczołgać i pojechać po sobie...
Im bardziej będzie się wzbraniał przed postawieniem granic... tym bardziej ta energia będzie mu po piętach deptała.

……………………………………………
Zadałam sobie kiedyś pytanie...

Czy są granice dla kogoś, kto robi źle… obraża, szydzi, wyśmiewa, zaniża wartość, odmawia uznania prawa do praw, krytyka, potępianie bardzo łatwo mu idą… tak jakby ustawianie po kątach i wbijanie w ścianę….
„ Nie możesz, nie wolno, a za kogo się masz, i za kogo ty mnie masz…to twoja wina - Ty, mojej frustracji przyczyna….popraw się, beze mnie zginiesz… kto ciebie będzie kochał tak jak ja… do niczego się nie nadajesz, słuchać i respekt dla mnie masz mieć, tylko się spróbuj poskarżyć że ci źle……(wiedzą o tym dzieci, wiedza matki, żony, mężowie, pracownicy, dyrektorzy pod wpływem nad nimi dyrektorów)
………………..
itp, wielu wie, po czym poznać taki stan…
Nikt nie cieszy się, radości brak, smutek na twarz, serce ściśnięte, szczęki zaciśnięte, w gardle gula, pleców pochylenie, barki do przodu, klatka piersiowa schowana, kark automatycznie na ciosy gotowy….z przyzwyczajenia, bo tak było, to pewnie być dalej ma… jeszcze bardziej zęby zacisnę… a wytrzymam….co zrobić by móc to znosić? Jak mam dać sobie radę?
W głowie myśli kołaczą..
„ O co chodzi, co mam jeszcze zrobić, dlaczego muszę to znosić?!” itp., itd.

Zaprzestać znosić chcieć.
I decyzja jedna
”Tak dalej nie może być”
Zamiast tkwić, stanie się chęć, by z tego „wyjść”.
…………………………
A więc granice…..
Cięcie tych energii od siebie. Nie chcę.
Nie można czekać w nadziei, że ktoś sam zrezygnuje i się mu odechce wyrażać chamstwo i kłamstwo w sumie, jaki ty jesteś i jacy są inni ludzie.
I że on się zmieni.
Nie zmieni.
Po tym można poznać, po krytyce innych ludzi, złości na nich i pogardzie dla nich.
I pozwolenie sobie na jazdę po nich bez żadnych zahamowań...
siła zewnętrzna, pięść i ostre słowo, ..pastwienie się w sumie i władzy nadużycie nad drugim.
To przemoc.
Fizyczna, słowna czy ekonomiczna. Wszystko jedno, jaka.
To agresja. To niedopuszczalne jest dla człowieka.
To stan umysłu niespokojnego, sfrustrowanego, jest w ciągłej gotowości do ataków, a ciało w napięciu też stałym.
Ani chwili na relaks i poluzowanie, sztywność w ciele.
Nadmierna powaga.

Nie jest taki człowiek szczęśliwym, nie umie się uśmiechać, zawsze sto powodów wynajdzie i opór przed życiem chwilą teraz.
Przyjemność uznaje za nierealne, piękni ludzie są w bajkach…

Bo przeszłość, bo strach o przyszłość. Jego w chwili tej nie ma…
Więc on nie uzna tym bardziej prawa do szczęścia Twojego.
W głowie nie mieści się, bo tej energii nie dopuścił do siebie, to skąd ma o niej wiedzieć?
Będzie wątpił, podważał i dusił w zalążku.
Jeśli się pojawi, to szybciej odrzuci niż weźmie dla siebie.
Przeciw Mocy człowieka stanie jak przed wrogiem.
Przeciw, nie zechce obok ani w rzędzie jednym z drugiego mocą.
Zagrożenie mu bliższe, niż do drugiego zbliżenie.

Więc myśli, że czegoś mu brak. A to jest ewidentny brak Jego samego w chwili Tu i teraz.
Ale to już jego sprawa.
Mówimy o tym, jak masz sobie wobec takich sytuacji, Ty poradzić.

Możesz sprawić i zmianę wprowadzić.
Nie musisz więcej trudów i niewygód znosić, zwłaszcza czyichś humorów i rozemocjonowania..

Nie może mieć miejsca w Nowym świecie, świecie otwartego serca wzór, gdzie jeden wilkiem drugiemu i gryzie.

Nie ma granic podanych, gdyż je trzeba samemu ustawić. Indywidualnie....
Każdy sam za siebie ma zdecydować, czy chce mieć do czynienia z taką energią, czy nie...
Dotąd będzie obecna, aż jej się powie spokojnie, bez złości, asertywnie, stanowczo, stabilnie,
"Nie"...

Wolna wola rzecz święta.
Wolna wola tego, kto zdecydował wyrażać się agresją... to jest agresor, jasno trzeba sobie powiedzieć, jest to energia nieujarzmiona, robi dużo zamętu i pomieszania... i dotąd będzie, dopóki każdy osobno nie powie sobie kim jest i co mu się należy.
…………………………..
Należy mu się radość, należy mu się miłość, należy mu się szczęśliwe życie i swoboda bycia.
Należy się świeże powietrze, oddech, tlen, słońce, ciepło, to nie zbrodnia.... życzliwość, miłe, przyjemne, przyjazne, otulina...
Należy się wszystko, co miłe.
Zwłaszcza miłość Miła.
Dlaczego by nie?

W naszym kraju jest tendencja do narzekania, radość lekkość ducha bierze się za słabość, i że nieodpowiedzialny ten, który się nie martwi… a to jest właśnie odwrotnie.
To ten jest bardzo odpowiedzialny, bo tworzy taki stan, który lekkość ma.
I więcej dzięki temu lekkości idzie na świat.
Zmiana zwyczajów.
Poczucie wstydu, bywa najczęściej…
Wstyd się przyznać do szczęścia… by nie zapeszyć? By ktoś nie odebrał?
Nie przyznać się do sukcesu, mówić o nim cicho… jakby to było przestępstwo….
Kto ma się wstydzić?
Jeśli już?
To ten ma się wstydzić, to on ma zamilknąć, się rozliczyć z tego, co przez usta jego, jeśli krytykuje, oczernia, wyszydza.
Nie Ty... bo Ty tego nie wyrażasz..
Póki co... ona (energia) szaleje, rozbuchana, no wstyd miłość sobie okazać, radość ze spotkania, ludzie sztywnieją, pomimo że serca do siebie się śmieją.
……………………
Dom, w którym jest harmonia, cisza, miłość i równowaga dobrze rozumiana...
Kto tego nie lubi, kto nie pragnie, kto to zrobi za i dla Ciebie?...Ty sam, Ty sama.

Za każdym razem, gdy jest jakieś spotkanie, zdarzenie, sytuacja, zadaję sobie pytanie
kim jestem?
Kim być chciałam"...
Jak matka własne dziecko... kto krzyczy na swoje dziecko, kto je w uczuciach zamraża... Psychopata... Ten, który nie wierzy, że miłość, ciepło jest, odmówił, sam odrzucił.... Wyśmiewa i szydzi...

Stary świat, który właśnie na oczach się rozpada.
Schemat umiera naturalną śmiercią… jeszcze w agonii energie te szaleją, jeszcze walczą o przeżycie.
Chcę byś to jasno widział i rozumiał.
To nie Ty.
To mechanizm systemu kontroli i władzy umiera i tak być ma, i w konwulsjach tych wyskok ktoś zrobić nagły może w Twoją stronę…

Już takiego świata prawie nie ma.
Granice swobodnie stawiaj, bo sprzyja temu czas.
Śmiało. Nic ci się nie stanie, wojny i walki zakończone..

Z tego świata wielu wychodzi, wielu wyszło.
Po to by nie wracać.
Poznanie było, doświadczone wystarczy.
Zakończone.
.............
Pomożesz światu ustawianiem granic dla siebie.
Bezwzględnie. Beznamiętnie, spokojnie i stanowczo. Świat należy do Ciebie. Masz Prawa do najwspanialszego wyrażania mojego go Sobą Nowym zasiedlania..


Według mojego na siebie spojrzenia...
Jestem boskim człowiekiem, Jestem Jam Jest. działa poprzez Mnie
.Rozumiem, pojmuję moc słów wydanych, one tworzą, to z nich staje się materialne, co chcę stworzyć by było?
Harmonię, radość, piękno, miłość.
. Jeśli to wybrałam, jak mogę iść i robić ruinę u kogoś....?
Nie zrobię tego, bo to nie służy temu, czym postanowiłam być, na co dzień...
TO mój świadomy wybór.

Świat jest taki, jakim każdy zdecyduje być na nim...

Tak samo w państwie, zależy od każdego pojedynczego, jaki jest rząd, to nie od rządu kraj zależy.
To bardzo zależy od Ciebie.
... I nie narzeka się ani nie czeka, by ktoś przyszedł i to zmienił... nie podoba ci się, to zmień i wprowadź tę zmianę sobą.

Twarda i bezwzględna zasada dla nowego Świata.
Odpowiedzialność indywidualna, najpierw zaczynam od siebie.
…………….
Wielka tablica
„Stop agresji i przemocy”
Stop. Ślepa to ulica.
Dalej nią nie pojadę, nie musze wchodzić, by wiedzieć, co na niej… chyba, ze ktoś zapragnie tego doznania… to jest jego sprawa.
………………….
Odpowiedzialność na tym polega, że jeśli coś się wybiera....
Nie ma usprawiedliwienia, ani potrzeby tłumaczenia, dlaczego?.
Bierze całkowitą za wyrażenie słowem, ciałem, gestem, czynem Siebie.
Nie ma pobłażania, gdy zrani ktoś Ciebie… „
„To tylko troszeczkę, w sumie nie bolało”
Nie ma czegoś takiego, bo on na tym pojedzie, że Ty masz serce otwarte i że mu wybaczysz.
Nie nauczy się, gdy nie postawisz mu granic.
……………….
Uwalnia się dzięki temu energia urazy i poczucia krzywdy.
Nie trzeba jej w sobie pielęgnować ani dźwigać.
Zaciskać szczęki ani pieści by czekać na odwet, lub” gdy tylko dorosnę”.

. Nie trzeba energii tej pielęgnować w sobie
za to, co Ty kiedyś mi zrobiłeś…
teraz ja zrobię Tobie”.

Bardzo pięknie się układają wtedy sprawy, pomiędzy ludźmi w doskonałej równowadze, gdy bierzesz w swoje ręce prawa, i nimi władasz.
………………………
Ja Mam wartość, bo siebie mam, a wiec z miłością powiem Ci tak:
„Nie podoba mi się to, że zrobiłeś,,,, powiedziałeś, poczułam się ….i…..”………
…………………….
„Za uczucia nie karzą”, to myślenie boli w nadmiarze o braku prawa do uczuć wyrażania… same uczucia wyrażone dają ulgę i jasność w komunikacji.
Dzięki temu dajesz w ten sposób jasną informacją.
Jeśli nie wie, jak to działa i jaki jest efekt…. Nie będzie nic zmieniał, bo nie wie.
Mówiąc, dajesz mu wybór.
Nie zrobisz mu krzywdy.
Krzywdę się robi starając się ukryć skutki,… i usprawiedliwić by nie narażać na kłopoty.
lub by źle się nie poczuł.

To zrównoważona miłość, nie pobłaża, ani nie folguje, układa proporcje.
Kocha zdrowo, bo szanuje.

W Nowym wieku ludzie będą umieli i dbali o równowagę w relacjach.
Uczymy się tego od siebie nawzajem na tym właśnie etapie.
Jedyną granicą dla miłości rozszerzenia jest stop i dość jej brakowi.
Jedyną granica którą trzeba postawić by mieć obfitość…stop biedzie i brakowi pieniędzy.
Jedyną rzeczą, by świat stał się szczęśliwy… stop i koniec takiego wierzenia, że nieszczęście ma władzę nade mną.
Nie ma, bo ja stawiam tej tendencji jego panowania
Tablicę ogromną z napisem

„Koniec.
Tak dalej być nie może’
Spróbuje, poczuje, odetchnie z ulgą i będzie wiedział, że żyje.
5 marca 2011r.

powrót

Kocham

Kocham taki świat, który w sobie Pokój ma,
Pokojem się wyrażam.
Kocham taki świat, który piękne krajobrazy ma
Stałam się właśnie takim...
Kocham taką myśl, która służy mnie, umysł oddany Jam Jest...
Jestem jednym z Jam Jest.

Kocham pole myśli czystej.
Myślą czystą jestem.
Kocham piękne stworzenie…
Pięknem stworzenia się stałam.

Kocham sztukę, arcydzieła.
Moje Życie sztukmistrzem….
Ja Jestem Jego Mistrzem.

15 marca 2010r.

powrót

Tsunami, trzęsienia i fenomeny Ziemi - komentarze do wydarzeń…


Z jednej strony mamy trzęsienie w Japonii, z drugiej strony Fenomeny Nowej energii coraz liczniej objawione.

Np.na szerokości geograficznej dla Polski wisi księżyc w takiej pozycji, jak równikowy...
U nas w Polsce niedługo klimat taki będzie, równik do nas „przybędzie”…
Nie trzeba się nigdzie ruszać, by palmy i gaje oliwne i ziemie urodzajne i wody ciepłe i czyste.
A rzeki… rzeki też obierają nowy swój bieg.
……………………….
I oś Ziemi naszej Kochanej w zamianie totalnej, inaczej działa przyciąganie… inne powietrze, inna energia, czuć ją już wszędzie. Z porannym zapachem trawy.
Wiosna w duszach i ciałach.

Raje roślinnością sobie znaną…będą niedługo masowo przywracane.

Zieleń ma 36 odcieni w spektrum przez człowieka wytworzonych… tub farb kolorów.
A ile jeszcze się pojawi?
Ziemia nowa jest śliczna i kolorowa.
To Kosmosu perła.
Gustownie wszystko, co się na niej znajdzie będzie skomponowane i dopasowane.
Zrównoważone zwierzęta… pojawią się gatunki nowe, w miejsce tych, które wyglądają na wyginające… lecz one są wycofujące..
Piaski pustyni bez horyzontu i wody… dadzą miejsce bujnej roślinności…
Obfitość zagości.
I człowiek, zarządca Planety,
Który korzysta do woli i się życiem cieszy… nie z nim wciąż mozoli.
………………………………….

Rejestruje się, więc zjawiska przyrodnicze, fenomenalne na, tyle, że naukowcy nie potrafią jasno wytłumaczyć, dane naukowe okazują się stare… Nowe dane zbierają…
Nowe robią badania....
Na niebie pojawiają się kule świetlne, spirale, słupy, smugi, łuny …
To wszystko oddziałuje na ludzi.
Widać gołym okiem.
.
Wchodzi nowa Energia, nowa wibracja, czysta pierwotna Ziemi jakość się przywraca..
Zorze polarne widać jeszcze bardziej barwne, i to tam, gdzie nigdy wcześniej nawet o nie nie podejrzewano.
Zwykłym fotograficznym aparatem można zrobić zdjęcie tej nowej energii, widać ją coraz wyraźniej, to znak, ze w przestrzeni Ziemi jest przejrzystość większa niż kiedykolwiek była.
Czyste powietrze…. Przestrzeń naokoło ziemi z form myślowych wytworzonych przez człowieka kiedyś… jest już uwolniona.
Czas stary się skończył.
. Nie ma czasu, nie ma zasad, nie ma norm.
Trzeba stworzyć wszystko jakby od zarania.
Ściągnąć na ziemię to, co przynależne było od eonów.
Miłość. Najwyższa wibracja i najpotężniejsza siła.

Widać namacalne znaki Nowego świata.
Widać, to nie tylko wierzenie ani, że nadzieja.
………………………….
Tak się odbywa na żywo spektakl przejścia planety w wyższy wymiar
Tym razem z Człowiekiem. Nie musi wyginąć rodzaj ludzki, by mógł się odnowić. Ziemia dostała ten wybór, by przejść w Nowe z Człowiekiem.
To jest wyjątkowe.
Nigdy nie maiło miejsca w ewolucji planety.
Połączenie nieba z ziemią.
To się teraz dzieje.

Niebo, to Nowa Ziemia… linia spójna… grunt, oś, biegun…. Zakorzenienie, ugruntowanie, dwóch ziem połączenie.
………………………
Nie będzie katastrofy takiej, że zniknie stara ziemia. Nowa po prostu ją wchłonie.
Fizycznie widzimy to zjawisko.
Fenomen.
Coraz częściej i w zawrotnym tempie.
…………………..
Ziemia pragnie przejść, też jak człowiek się Wznieść.
Wzniesienie. Nieba zstąpienie. Wniebowzięcie.
Najpierw w pojedynczym człowieku,
i w Istocie Ziemi.
Równolegle.
………………………………

Wystarczy przejrzeć Internet… wiele nowych zjawisk niezbadanych. O niektórych milczą media, wmawia się tym, co widzą, że im się tylko tak wydaje…np. światła na niebie. To nie są statki kosmiczne, to nie jest żadne UFO, ani tajemnica, ani obcy najazd…lub ku pomocy.
Nie będzie najazdu, nie trzeba pomocy żadnej obcej cywilizacji. Człowiek sobie i Ziemia doskonale radzi.
Tak jak nie trzeba kobiecie pięknych połogu by ktoś za nią urodził.
To jest to samo.
Porodowe bóle.
Co robi przyszła matka?
Oddycha głęboko. Oddech ćwiczy przed porodem.
…………………………………………………
……………………………………………………
Człowiek fenomen..
Stwórca i sprawca…

Wiele pięknych zjawisk poza zmysłowym doznaniem. Poza rozumieniem nawet. się dzieje teraz na Ziemi.
To też się dzieje w ludzkich życiach…. Z jednej strony cuda… z drugiej odczucie, że coś się traci, w ruinie stare życie, u wielu już legło w gruzach całkowicie.….
… umysł postrzega to jako dramaty…
Lecz tak naprawdę to też jest Fenomen.
Zjawisko Odradzania. Stare musi odejść, trzeba pozwolić miłości ogniowi wypalić…. Jak suchą trawę.
Samo się pali. Wystarczy spokojnie patrzeć. Nic już nie zrobisz, nie uratujesz starego świata, bo wcale nie musisz… masz już Nowy w posiadanie oddaje się tobie właśnie. Wystarczy się przeprowadzić.
Stare, wtedy tylko odchodzi, gdy Nowe jest gotowe.
Pamiętaj. Nowe bierz, na Nowym skupiaj się.
Nie trzymaj starego w objęciach. Jego rolą jest śmierć.
Pozwól odejść i nie rozpaczaj, masz nowa wersję nowego świata.
Bierz!
……………………………………………………
I, gdy dzieją się
Powodzie, trzęsienia, wulkany, tsunami… pożary, ludzie tracą domy, kryzysy ekonomiczne…. I wiele zawirowań, że śmiało można powiedzieć
„ świat stanął na głowie”.
Wiedz, że …………………………………….
……………………..
To jest prawidłowość.

Trzeba się z tym pogodzić.
Zobacz jako Fenomen. Popatrz na to z boku, w sercu zachowaj Pokój.
Wszystko potem ułoży się pięknie, odbuduje się jeszcze pełniej. Nie straci świat ani człowiek, jeśli będzie miał takie podejście.
Pytanie i odpowiedź…, czym chcę by się objawiło? Błogosławieństwem dla mnie czy przekleństwem?
Nieustraszoność w sercu Jest.
Panika i strach w głowie..
Stanowczość i determinacja,
To wybiorę, co Ja wolę.
Mogę.
………………………………
Człowiek Nowy, to ten, który podchodzi do siebie w nowy sposób… planeta ziemia nowa staje się nową świadomością zbiorową.
Inny system wierzeń.
Przede wszystkim w boskiego, ujawnionego Siebie.
Żyje się z otwartym sercem.

Przyszło Nowe wielkim kwantowym skokiem… cyklicznie od wielu lat, skokowo, stopniowo, z troską o rozwój człowieka. Z dbałością o umiejętne przyjęcie, na poziomie zróżnicowanego rozumienia, na wielu naraz wymiarach.
W dostępnych językach świata….

Piramida z różnych religii, której szczyt, wierzchołek nazywa się duchowość.
To trzon Nowego Wieku. Pień, rdzeń Rodowego Planetarnego Drzewa.
Oto Jestem!
Ducha tchnieniem w Siebie.
Jam Jest stworzycielem Nieba i Ziemi.
W postaci Człowieka świadomego Siebie teraz.

…………………………………
Jest przestrzeń Nowej Ziemi platformą już dogodną… ostrze piramidy z kiedyś nieprzystępne, stało się dostępne ludzkim nogom, w ludziach ujawnionym bogom..
Można stawać śmiało.
Głowę trzymać prosto, postać Człowieka jest Wzniesiona Wysoko..
Następuje teraz Rozszerzenie.
Nowa Świadomość….
Autostradę ma szeroką, piękną, gładką, wypolerowaną przez tych, którzy przeszli pierwsi…
Przerzucili i przetestowali
Pomost.
Sobą.
Zagospodarowują Nową przestrzeń.

Wąskie przejście było niczym przez ucho igielne….
By teraz od wschodu do zachodu pieśni śpiewać stworzenia.
Przejście, zakorzenienie tego wszystkiego na ziemi
Należy do Człowieka..

………………………………………………
To było przewidziane i zapowiadane...
Jako armagedon, koniec starego świata.
Świat zbudowany jest ze świadomości, jaką człowiek nosił w sobie.
To Ludzkie z myśli twory się przeradzały w potwory.
……………………………………
Lecz to już dawno koniec.
Nie zagrażają dalej.
Nastąpiło przekierowanie.
To, co w przepowiedniach było… nie sprawdzi się wcale.
Nie ma, co się dać zastraszyć końcem świata i dramatem.
Skończone wojny pomiędzy światłem a ciemnością.
Wszystko jest Jednym ze światłem.

………………………………………………..
Uczył się człowiek sam siebie poprzez widzenie tego, co stworzył….
Wojny, agresje, przemoc, strachy, niewiara w siebie… walka o przetrwanie… oddzielenie od Ducha Boskiej części Siebie- przejście poprzez to myślenie… powrót… to było tylko w głowie.
…. To wszystko człowiek miał poznać… by zobaczyć i uwierzyć, ze sam to stworzył… i sam to teraz zmienia.
„Obudź się!” Powszechnym hasłem już jest.
Znakiem rozpoznawczym obudzenia jest, że
że boskim się było cały czas.
Nawet wówczas, gdy robiło się tzw. rzeczy złe…. Nawet wtedy człowiek boskość w sobie miał.
Poznawał zanurzony w śnie, czym jest od boskiego siebie oddzielenie.
Świadomość. Tak. To był piękny plan.
Poznaj siebie po dziele.
Twórco na ziemi i niebie.
Byłeś, Jesteś i Będziesz.
Możesz zaprzestać doświadczać tego, czym nie Jesteś.
Wstań, i patrz… taki naprawdę jest świat.
Pełen pięknych barw.
……………………………….
I to dzieło teraz ujawnia się w pełni takim, jakie jest.
Rzecz by pozwolić sobie zobaczyć i poczuć… jak wygląda to Nowe?
Pragnę doświadczyć, bo mam ciekawość…

Pozwalam Nowemu wkroczyć.
I tak jest.

15 marca 2011r.

powrót

 
Japonia, Egipt wcześniej, Polska rok temu … Iran, Irak… Arabia Saudyjska, Afryka… Ameryka.

Wszystkie państwa, kontynenty, pojedynczy ludzie maja szansę, w sumie prawidłowość na starej energii uwolnienie.
Tak to się odbywa.
Poprzez wytrącenie dla wytrzęsienia, a więc jest to proces oczyszczenia… wyzerowanie ma nastąpić, by mogła planeta dalej się wokół osi kręcić… tak jakby w drugą stronę.
……………………..
…. Poprzez wybuch, eksplozję energii głęboko ukrytej, poprzez to, ze Ziemia postanowiła dłużej jej w sobie nie trzymać…, bo jej czas na uwolnienie… dokładnie jak u Mnie i u Ciebie i u niego.
Dokładnie.
U mnie kilka lat wcześniej… i gdy to widzę, co teraz… wiem z doświadczenia, że pole emocjonalne planety ziemi musi być uwolnione poprzez wytrzęsienia… nie ma innego sposobu.
Tak odbywa się Wzniesienie.
W moim życiu też było podobnie, w życiu Włodka, w życiu tego, który pragnął przejść z Planetą. Tak samo.
Chwilę bolało, a jakże.
……………………………………..
Ale było warto!
Wdzięczność nasza nie zna granic.
Nie wart jest Nas system wierzeń stary.
Nie ma nad czym płakać.
Dlaczego mamy płakać za strachem i biedą i brakiem i walką i wszystkim, co nie było prawdą?.
Nie płacz, nie żałuj takiego świata.
…………………………..

To wszystko, co się teraz odbywa, co widać… to oczyszczanie i transformacja,. To błogosławieństwo, bo uwolnienie.
Mówią o tym wszędzie…. Media milczą na ten temat… podsycając energię dramatu utrzymują ludzi w strachu.… nie wszystkim to odpowiada, by świat stary się zawalił… niektórzy będą ostro jego bronić i przed nowym protestować.…
Ci, którzy mieli nad drugimi władzę, oni czują, że ją tracą……Jeszcze usiłują walczyć.
Lecz Ty nic do stracenia nie masz.
Odzyskując Siebie zyska się cały świat.
Biorąc miłość w posiadanie… wszystko z niej masz.
……………………………………….


Trzeba na to umieć patrzeć ze zrozumieniem.
Współczucie dla ludzi dotkniętych na tym polega, że rozumiesz jego uwolnienie,
Miłość Ducha prowadzi, to miłość uwalnia ludzi, najpotężniejsza energia we wszechświecie.
To Miłość chce, byś naprawdę już żył a nie w iluzji tkwił… to ona porusza to niebo i ziemię, to Ona kieruje tam Ciebie.
Twoja własna Miłość Ciebie - Uchrystusowienie.
Ona wtedy dopiero Ciebie przejmie…. Gdy powierzysz jej sprawy stare i pozwolisz na w nowy sposób załatwienie… zwrócisz się do samego po pomoc dla Siebie.
Dostaniesz ogromne wsparcie i mądrość i wiedzę, bo odzyskasz Prawdziwego siebie. Kim naprawdę Jesteś.
……………………………………
……………………………………..
Nowa Ziemia ma zejść, nową ziemię mają sprowadzić ci ludzie, którzy mieszkają i żyją na niej…. Ziemi, tej starej.

To jest przepiękne doświadczenie.
Nie czeka się aż przyjdzie ten wybrany jeden i zrobi to za Ciebie. Ty Jesteś ten jeden, jedyny w swoim świecie…

W każdym otwartym sercu, w każdym wydobyty duch człowieku, nazywa się odrodzeniem, i oświeceniem.
To naprawdę jest nic wielkiego. Nic wielkiego.
Umysł wykreował wielką rangę z oświeceniem, że aż człowiek boi się sięgnąć po nie, bo myśli, że nie dość godny i jeszcze nie gotowy… Wszystko, co z umysłu…
Najbardziej powstrzymuje.


Stajesz się jednym z Duchem Jam Jest… żyjesz już tak, ze świat ma blask. Poprzez właśnie Ciebie.
……………………………………..
…………………………………….
Cokolwiek się dzieje w świecie…
………………………………………………
Oddech, oddech bez myślenia, co, czym jest, stań się wolny od interpretacji zdarzeń na tyle, na ile możesz… by móc spokój zachować i tę odwagę nieustraszoność, że ufam Sobie i temu procesowi.
…………………………………………………….
Kiedy moje stare runęło… nie rozumiałam od razu, nie pojmowałam, co się dzieje… lecz pamiętam, jak synowi mówiłam
„Nie wiem, co się dzieje… ale czuję sercem, że cokolwiek to jest, doprowadzi mnie do pięknych rzeczy i spraw… ufam. Biorę odpowiedzialność za Siebie i Kocham, wciąż Kocham i w Miłość wierzę….I Ona mnie tak prowadziła… Moja własna Miłość Miła – Chrystus.
Za rękę z dbałością w przestrzeń Nowego Świata mnie przeprowadziła.…
Niebo nade mną się zamknęło, gdy z nawyku w górę popatrzyłam…

„aha, nie mam co już tam w ‘górze” szukać…natychmiast to przyjęłam, zrozumiałam, ze to niebo zeszło na Ziemię… wzięłam je więc dla Siebie”..
…………………………………………..
Każdy ma swoje Niebo nad głową… rzecz, by go ściągnąć, chodzi tylko o to.
Każdy ma swój rajski ogród już na tę chwilę przygotowany… rzecz by czuć się godnym , prawomocnym, najwspanialszych stanów świadomości.
Każdy ma dom taki, który w tęsknotach i nocnych marzeniach się przedstawiał. Każdy kto sercem wie… ten dom już do wzięcia Jest..
Nowe Narodzenie.
”Oto jestem ‘wydobyłam okrzyk z siebie…i od tamtej pory się Sobą jak dzieckiem cieszę i taką szczęśliwość rozszerzam…
najważniejsze, ze wytrwałam, przeżyłam, przeszłam przez burze, przeciągnęłam jak igłę z nitką przez Siebie ciemność, własną czarną dziurę.
… wierna sobie Byłam, nie zwątpiłam… i o to chodzi w czasach burzowych.
Wytrwać.
Ufać.
……………………………………….
To widzimy teraz u innych ludzi, w państwach, systemach, i na Ziemi.
…………………………………………………………………….
Piszę tchnieniem ducha, by natchnienie poruszyć.
Piszę, bo to wiem, przeszliśmy wcześniej z mężem ten proces.
Wiemy, co jest potem, i jak wyglądało to przejście. To się musi zdarzyć. Nie ma powrotu i nie ma obawy. ….
Wszystkie teksty na naszej stronie są po to podane, byś mógł przyjąć ten proces jako normalny i możliwy i dla Ciebie realny.
Jeśli jeszcze nie jesteś… lub są jako przypomnienie i ugruntowanie… jeśli już jesteś po tej drugiej stronie.
Aby Było Ci łatwiej.
By móc widzieć jaśniej.

……………………………………………………..
Potem jest radość i taki świat, który na nowo tworzysz… z serca jak chcesz. Zmaterializowanym jesteś szczęściem, jeśli tak wybierzesz.
O tym świadczymy sobą Całymi… jesteśmy do dyspozycji.
…………………………………………………….

Piękna planeta nasza Ziemia, będzie prawdziwy na niej raj… to przestrzeń, w którą wchodzą coraz więcej obudzeni masowo.
To kraina, która Ducha ma za króla, więcej nad sobą nikogo.
Połączenie z Bogiem.
To pojedynczy człowiek.
……………………………..
………………………………………
………………………………………………………………………….

A więc jak podejść do tych zmian, co dzieją teraz się?

Nie wchodzić w dramaty, nie utożsamiać się z tymi, którzy w środku są, bo oni doskonale sobie poradzą, ich dusze wiedzą, co i po co….
Każda ma swój wybór, nawet, jeśli jako ciało nie przeżyje… to ona nie zginie.
Mnóstwo dusz decyduje się odejść z tego planu Ziemi. Mnóstwo dusz nie chce brać udziału w nowym… pojawią się „potem’ za kilka lat… lub w innej przestrzeni, na innej Ziemi będą życie swoje wieść.

Nie brać jako złe, ani też dobre… po środku wszystko zobaczyć jako rzeka, która idzie swoim korytem.
Nie ma brzegu…. Ani jednego ani też drugiego. Jesteś w nurcie życia.
A to rzeka wzdłuż, i w niej jest ruch….
Siedzisz i płyniesz, pozwalasz, by ona Cię unosiła, i by lekko Ci w tym było i miło…
. Ufasz. Czujesz wierzysz w jedno. Jesteś bezpieczny. To podstawa.
I ze to jest błogosławieństwo. Wybór jeden. Radość pokój, nowe.
.
Ludzie, którzy przeszli wcześniej przez swoje ucho igielne… czuli to samo, byli tak samo potrząsani….
Nic im się nie stało, mają się wspaniale w tej nowej przestrzeni.

Nikt nie był od tego wolny, zależy tylko jak łatwo to przyjął.
Jeśli się opierał zbyt długo, jeśli interpretację wnosił starym systemem, że to złe… a oczekiwał tylko dobrego… to się spalał i tracił energię… nie płynął wraz z rzeką… bolało jeszcze bardziej bolało umysłem niezrozumienie.
Bo to jest niepojęte.
Do przyjęcia, lecz nie do pojęcia.

Umysł musi zaprzestać analizować i szukać odpowiedzi. To świat, w których odpowiedzi nie ma. Poza tym, że Wiedz, Kim naprawdę Jesteś….
I wszystko z tej pozycji będziesz wiedział, co Ci będzie trzeba.
………………………
To są energie stare, które muszą być uwalniane. A ty….. spokój i cisza… lub gdy jesteś uwagą w centrum tych wydarzeń…się zatrzymaj.
Oddychaj tym, co jest. Tylko oddychaj.
Za niskim murkiem sobie przycupnij i obserwuj, zobaczysz dużo więcej.
Tak jakbyś siedział za szkłem.

Jeśli jesteś w tej nowej przestrzeni, nie bierz starych energii jako prawdę jedyną… to, co widzisz… możesz ją przemienić. A wiec tym, co widzisz i słyszysz, oddychaj.
Sprawisz, że szybciej zbalansujesz siebie i ziemię poprzez transformację na nową energię…
I czyste pole możliwości najlepszych wariantów gotowych masz na ten czas.
Sam sobie kiedyś przygotowałeś, teraz to wybierasz…
Zaprojektowałeś, napisałeś, sam przygotowałeś dla siebie poduszkę, pierzynkę, już zbudowałeś dom wspaniały….
Zanim się urodziłeś.
Wisi nad tobą ten zapis… bierz i ściągaj, bo dziedzictwo twoje czekało jak w banku lokata na te właśnie czasy….
I jest tak.

15 marca 2011r.

powrót

Poza Czasem….


Zajmuje uwagę moją nowy moduł w ciele.
Zmienia się moje ciało, na mocy postanowienia.
Ustanawiamy mieć ciało spójne z wibracją Nowej Ziemi.
Przyglądamy się temu w zachwycie, jak ono to zrobi….
I w związku z tym…

O świcie miałam wgląd w swoje przeszłe życie.

Wyglądało, jakby wszystko było sprasowane,
Skondensowane do poczucia, że tylko wydawało mi się,
że moje życie dotychczas długo trwało i zajęło lata całe.

W wejrzeniu ducha do mnie z samego rana wyglądało to tak,
jakbym w 5 minut, mgiełką myśli swej przeżyła życie.
………………
Niesamowite!
A ja myślałam, że żyłam wiele lat i że te wszystkie doświadczenia jakie doznawałam trwały wieki całe.
A to w jednym życiu wszystko zwarte było, i trwało- no może trochę ponad 5 minut.
Wieczność przede mną.
Wieczność Jest we mnie.
Wieczność była przed tą chwilą.

Olbrzymia przestrzeń. To nie ja kropką w Niej jestem.
To kropka zawarta jest we mnie.
Moje dotychczasowe życie, które tez było znakomite.
Z różnej strony wzięte doświadczanie siebie.
Od rożnych projekcji uwzględnień.

Teraz, w tym właśnie momencie odczucie jest i pewność.
To, co wydawało mi się, że długo trwało… ponad czas przeszło, poza nim zostało..
I tylko 5 minut życie człowieka, moje w tym wydaniu, które przed z Jam Jest połączeniem…. Tak naprawdę trwało.
Niesamowite doznanie.


…………………………jestem tuż przed urodzinami fizycznego ciała, gdzie się podziały Me lata?........

Po napisaniu tego tekstu natychmiast, na gorąco.. pewnego wieczora wpadłam na program o bermudzkim trójkącie.
I tam była mowa, o tym, jak pewien pilot przeleciał samolotem 3 tys. km w 3 min. miast w godzinę, czy według wyliczeń… ileś.
I w ten sposób jakby poza możliwościami realnymi maszyny
przeleciał odległość 10 razy szybciej niż mógłby technicznie, tak jakby został przeniesiony…
powiedział, że nagle
Znalazł się w środku spirali magnetycznej z chmur… widział spiralne koła…
i była w objaśnieniu mowa, że doświadczył zagięcia czasoprzestrzeni… to wygląda tak, że dalekie punkty A i B…odległość wyliczona w danym czasie…. Zbliżyły się raptem do siebie i były bardzo małe różnicę do pokonania (to tak jakby narysowane po przeciwnych stronach kartki…. A gdy złożona zostanie na pół… stanie się, że one prawie na siebie się nałożą…

Tak to zostało wytłumaczone, podobne miałam doznanie.

1 luty 2011r./15 marca 2011r.

powrót

Radość

Na jakiś czas się schowała taka cicha, taka niby mała… pod spódnicę moją
Radość, którą zbyt mocno za rękę trzymałam, przy sobie.

Jakiś czas nie uwolniona w środku była.….
Lecz. Jak to radość, dziecko wiecznie żywe…
‘mamo wypuść- na dwór mi się chce, na powietrze, do kolegów, koleżanki też czekają…
nie więź więcej mnie.
Ja chcę polatać sobie po świecie.

Ach! Cóż to za dziecko niesforne, a ja?
Co będzie ze mną, jak tak mi pójdziesz daleko w świat?
………………….
……….Lecz nie wytrzymałam też i ja.
W nadmiernej powadze.
Być poważnym to wbrew mojej naturze.
Kocham się śmiać, kocham taniec,
I radość moja w radosnym podskoku, gdy tylko była okazja przez dom wyskoczyła i hajda!
Hulaj dusza!
Na wolności jak iskra się porusza i ja… jakaś bardziej żywa…
Jak to tak?
A przecież chciałam ja mieć tylko dla siebie…
Lecz ona w odpowiedzi na kolana mi, cup!
I z uśmiechem i blaskiem w oku,
„ nie bój się mamo!"
Ja jestem stale, tylko taka wolna się czuję i tak mi wspaniale.
Och! dziękuje.
Moją rolą po świecie hasać…
I skakać, gdy się oddalam, to taką szczęśliwą do Ciebie wracam.
Kocham Cię, wiesz?
I ja Ciebie tez.

4 luty 2011r.

powrót

Dać sobie spokój z niepokojem
Prosta metoda na "głoda"

Trzeba sobie mi dać spokój . spokój tak.
Z niepokojem, który wpada od czasu do czasu. Mącić chce, zamieszać… wyczuwam niepokój a jakże.. również ja. Tak.
A myślałam, że mnie nie dopadnie.
I co z tego? I tak się pojawia, kiedy chce.
Czasami zdaję sobie z tego sprawę, a czasami nie.

Co to znaczy?
Och, nie dochodzę już myślami… męczy mnie myślenie. Znaczy tyle wiedzieć chcę… by dać sobie spokój z tym, co niepokojem jest.

Nie wiem czy mój, czy zbiorowej świadomości on. Nie rozdrabniam się. Nie naprawiam. Skoro wpada i jest… ja spokojnie z nim jestem sobie też.
Spokój w niepokoju. To dla siebie gest!
Bo to miłość Jest.
…………………….
Bywa tak, ze wyczuwamy wiele napięć. A one nie pochodzą z nas.
Jest na ten czas tak, ze ziemia uwalnia energię starą.. i ona bywa odczuwalna. Jak nie czuć siły wiatru?
Zawsze czuje się. Lub, gdy pada deszcz. Rzecz, że wiatr wiatrem jest, deszcz deszczem, burza burzą, a piorun piorunem. I tyle.
I taka wiedza jest najlepsza. Bo można się ubrać… zamiast narzekać.
Parasol, kalosze i w drogę…
Lub można posiedzieć w domu.
Jedną komórką ze wszystkim połączoną.

Tak to teraz jest na naszej planecie. Wielowymiarowość wieloliniowość.
Wchodzi nowe, stare odchodzi… z hukiem było, z hukiem się rozpada.
Nie może odejść cicho, gdyż nie było ciszą.
Cicho nowe wchodzi bo z ciszy pochodzi i jako, że w niebie, harmonię ma i pokój z sobą niesie.

Niepokój… odwrotna strona medalu jednego… pragnie za wszelką cenę być utrzymany w ciele.
Ciało przywykło, bo stale niepokój w sobie miało. To jak ma odpuścić po prostu? Nie pozwoli. A wiec ….?
To ja jestem tym, który pozwala i daje sobie spokój z niepokojem odczuwania.
Jest. I znika, bo pożywki nie ma.

Taka prosta metoda na „ głoda”…

27 III.2011r.

powrót

Akcja – woda

Na świecie obiega informacja o wielkiej akcji.
Ratowanie wody z napromieniowania w Japonii.
O ratunek proszą akcji autorzy.

Ok. włączę się i ja, oczywiście, jestem za… by na ziemi woda była zdrowa i doskonale człowiekowi służyła.

I życiu wszystkiemu, roślinom i zwierzętom.

Planeta nasza wszak jest z wody i z zieleni, a to rośnie na ziemi dzięki wodzie i słońcu, które sprawia, że woda zmienia strukturę, ze stałej na płynną i oczywiście na przemian...

Czym jest woda owa? Skoro tyle teraz o niej?
Woda jest doskonałym przewodnikiem.
Woda jest podstawą życia. Woda jest Życiem.
Wodo, wodo Kochana, wodo jeszcze niezbadana!
Nawet sobie sprawy nie zdajemy sami, ile znaczysz dla planety.

Wodo moja we mnie!
Moje ciało tyle ma ciebie, ile trzeba bym mogła spełniać swoje życie w ziemskiej strukturze, która się właśnie też zmienia.

Moje ciało się zmienia. Ty się teraz przemieniasz.
Wszystko nowe dostajemy.
Też i wodę.
Zapis Nowy w Ciebie włożę.
………………………………………..
Dopomóc nie muszę tej, która jako „skażona” jest.
Ona stary zapis w sobie ma, wibracje starego świata. Więc nimi się nie zajmę.
Mogę na bazie starej struktury, którą zrzuca woda teraz… mogę nowy zapis w nią włożyć. Tamten się właśnie uwalnia.
A więc pomyślę chwilkę, jak ja to zechcę dokonać?
W zgodzie z sobą, tak jak wszystko inne przemienię, mityczno- symboliczne -wodę w wino.
……………………………..
Do roboty.
Biorę kropelkę owej wody.
Biorę w swoje ręce. Przyglądam jej się czule i bardzo dziękuję. „dziękuję, że jesteś”.
Widzę w tej kropelce kryształki cudne migocące, widzę jak ona się poddaje w moim rękach i się cudownie układa we wzór harmonii i przywracanej równowagi..
Och, jakże jej jest dobrze!
Dobra moja woda, dzieckiem dla mnie teraz jesteś.
Mogę cię ukochać, mogę utulić w ramionach.
Zaśpiewam Ci piosenkę, zanucę melodię spokojną i cichą… i przytulę do serca… słyszysz jego bicie?
Czuję jak ożywasz.
Wiem, że odbierasz energię serca mego, bierz miłości ile trzeba.
Owijam Ciebie Obecnością całej Mnie.
W ręku jesteś Mym, na ciebie dmucham Duchem.
Dmuch…Chuch….
Czule z miłością taką, jaką tylko ma Duch… proszę wodo kochana już jesteś naładowana. Mną ducha mojego zapisem. Harmonią radością równowagą i miłością jesteś. Jesteś Nowym życiem!
Radością nasycona, wspaniałą matrycą.

Tchnij we wszystkie teraz inne cząsteczki siostry i braci w ilości wielkiej… tchnij, ach podziel się tą energią..
Aż mi się gorąco zrobiło, natychmiast. Podzieliłam z tobą moją Miłość.
Służ teraz pięknie, wypełniaj sobą .
Każde miejsce, jakie Ciebie potrzebuje.

W Nowym duchu już jesteś. Będą pić Ciebie ludzie.
Pijąc… będą odczuwać, ze naprawdę żyją. Ty przekażesz wszystkim ciałom stałym miłości, radości informacje, krystaliczne siebie wibracje, zdrowie samo się zdrowe stanie...
Jesteś cudownym przekaźnikiem, przez który teraz ja tchnęłam Życie.
Tlen powietrze,. Wszystko świeże… czuję wdzięczność i za Ciebie i za siebie.
Jednym Jesteśmy.
Ty moim współpracownikiem.

Wodo pełna światła, wodo pełna szczęśliwości energii i nowej najwspanialszej radosnej akcji dla Ziemi.
Rób, co do Ciebie należy!
I tak jest.

6 kwietnia 2011r.

powrót

Szczęście….(?)

Jest czy też nie… odwiecznie pytanie na nie… w głowie i w sercu też.
Czym jest?
Cóż na to by odpowiedzieć będąc już w tym w stanie, w którym szczęście się wzięło w posiadanie. Wzięło jak własną rzecz.
Tak, tak, Kochani.
Szczęście to jak pieniążek, który leży na drodze. Bierzesz, chuchasz, mówisz dziękuję, i wzmacniasz wiarę, że coś znajdujesz.
Bierzesz jak swoje, skoro na drodze.
Tym szczęście jest.
Wzmacnianiem poczucia własności stanu. To majątek odwieczny, oddany z powrotem w posiadanie. Tym szczęście jest., kiedyś smakołyk… na potem odłożony.
Teraz to „potem” jest.
………………..
Definicji szczęścia tak naprawdę nie ma, próżno recept szukać, nie znajdziesz dla szczęście lekarza… nie ma w tym też potrzeby uzdrowienia.
Poczucie, że Jest, albo, że Nie..
Tak lub Nie.
Negocjacje nie istnieją. Kompromis - obce słowo dla energii nowej.
Krótko i konkretnie.
Wybieram, że Szczęście szczęśliwe jest ze mną.
I wszystko na ten temat…
I ja z Nim też. Bo dlaczegóż by nie?
No, dlaczego nie?

……………………….
Za wyborem, wiadomo, jest manifestacja… bardzo mi, nam ona odpowiada… lecz podzielę się jeszcze szerszym spojrzeniem na szczęśliwość, z tego punktu, w którym… teraz…
Z dnia na dzień coraz więcej się odsłania, czym jest szczęście.
Jak smakuje, to ja wiem. Bo to był mój – nasz indywidualnie najpierw zrealizowany…by dzielić razem te stany - cel.
...........................
A więc szczęście jak najbardziej materialnie jest.
Wszystko w miarę wejścia w nową przestrzeń, wszystko się objawia coraz więcej i wyraźniej.
Najpierw było pragnienie, potem odpuszczenie temu, czym szczęście nie jest.
Dopiero można zobaczyć perłę, gdy zaprzestanie się łupać i dłubać w tym, co ją zasłania..
Nigdy skarbu nie zobaczysz, jak się skupiasz tylko na tym, gdzie też on jest, a więc trwonisz energię na poszukiwaniach.
Pozwolić by ujawnił się… stanąć z założonymi rękami, „no wychodź proszę, bo wiem, że jesteś, chcę, mam zamiar Ciebie sobie obejrzeć”…
Pewność, nie tylko nadzieja i wiara.
Prawo przyciągania, to jest pewność ujawniania.
……………………….
Ono zawsze było, a więc zawsze dostępnym nam jest, to że nie widać i nie słychać, nie znaczy że nie ma i, że trzeba gdzieś indziej poszukiwać.
Oznacza to jedno, nie było prawa do zobaczenia z powodu jednego myślenia… pewnie dla mnie nie ma…
I z miną kwaśną się odchodziło… od miejsca gdzie szczęście było.
……..miejsce jego w Twoim ciele.

W moim ciele mieszka szczęście, od kiedy wpuściłam tę świadomość do siebie… Zauważyłam, że mieszkało zawsze tylko w pokoju zbyt ciasnym, bez okien zamknięte i niczym w więzieniu…zapomniane, zaryglowany dostęp zrobiliśmy sobie sami…
………………………
To samo Miłość, to samo Radość, to samo Wolność i Pokój – oto przeszkody, które teraz czekają odsunięcia na bok…
Pierwszeństwo ma szczęście.
Oto jestem dla Ciebie, Oto jesteś dla Mnie!
To z powodu przyznania sobie do tego prawa. Nikt ci prawa takiego nie da. Sam siebie szczęściem zmaterializowanym, że jesteś ustanawiasz.
Sam dla siebie zmieniasz kierunek jazdy, gdyż jesteś pojazdem.
Szczęście z bagażnika na siedzenie przy kierowcy, w godnym miejscu ma być. Na przedzie, gdzie Ty tam i ono wierne Ci..
…………………………………
A więc na dzień dziś.. Szczęśliwość jedną podstawę ma.
„każdy jakiś jest”.
Świat każdego jego jest.
I tylko jego w tym rzecz, jaki on i świat jest..
Każdemu należy się prawo do tego, by był tym, Kim Jest.

To szacunek. To podziw i akceptacja totalna do siebie i innego wydania, i też wyglądania.
Nie zmienia się ludzi ani świata nie naprawia.

Natychmiast ulga jest taka, że szczęście do drzwi nie musi kołatać…
Taram!
Raptem się objawia.

Wychodzi z kątów i ciemnych mroków, z radością i błogim uśmiechem.
Jedyny powód to Ty pełny swobód, a w tym Ciebie – Twoje PRZYZWOLENIE.

Tak zgadza się. Każdy jakimś jest.
Prawo Jego do siebie samego…
Należy mu się.
To Skarb, eliksir życia, nektar, słodycz, miód… i słód.
Życia.

Szczęściem tryskasz sobie… szczęściem jesteś bezwzględnie tylko i wyłącznie wtedy, gdy dajesz innym na ich wyrażenie własne przyzwolenie.
Nie kłopoczesz się o zdrowie, nie martwisz niczyim brakiem, nie dajesz wiary ani uwagi, że jeśli widzisz żebraka, to z nim coś jest nie tak, i ze ty to właśnie masz sprawić, by zaprzestał mieć myśli żebracze i stany…
A jakim prawem?
………………………
Wówczas, gdy się na tym złapiesz, zaprzestać i wracać masz na swoje salony, bo stajesz się sam żebrakiem, prosząc o to, by ten żebrak wziął od Ciebie kawałek chleba. A tak naprawdę głodu u niego nie ma.
Dobrze się czuje w swojej własnej skórze. Ma kartonik na ulicy…dla niego jest to pycha życie. Nie patrzysz na ludzi swoimi potrzebami. Tym bardziej priorytetami..
Totalna akceptacja należy się każdemu jak i tobie samemu.
……………
I dając przyzwolenie drugiemu na obraz i upodobanie jego… czujesz się jakbyś był w muzeum lub na wystawie wielkich dzieł… Mistrzów malarstwa lub rysunku, może być, że rzeźby też…
Wszystko jedno, w jaki sposób.. to sprawa artysty, który dzieło stwarza, jakich środków używa wyrazów, jaką formę zapragnął, wybrał przekazać światu..
To naprawdę nie ma dla Ciebie znaczenia..
Patrzysz spokojnie, z uwagą, jak na ścianie i na tej wystawie wiszą obrazy takie, jakie ktoś zechciał pędzlem nanieść.
To tak, jak np. Chełmoński przedstawił postać chłopa w znoju i pocie czoła… czy siadasz i płaczesz nad chłopa losem?
Nie! Podziwiasz artysty dzieło… i artystę za nie.
…………………………………..Podziw… jak on to namalował wspaniale!
Podziw masz i dla Twórcy i dla dzieła..
……………………..
I oto Kochani moi….trochę prosto, a trochę naokoło.. Całe sedno, czym jest szczęście zawiera się w słowach :
WSZYSTKO JEDNO.
Oto Graal Nowego Świata.

Każdy własne życie ma… i do własności swoje własne prawo… też mieć ma.
Nie pozbawiajmy się prawa do praw.
Oto z innej strony uwzględniony obraz szczęściem wypełniony.
Istniejemy naraz w wielu wymiarach.
Każdy, co chce wybiera...

10 kwietnia 2011r.

powrót

Półgębkiem

Mówiłam kiedyś półgębkiem
Szeptem w sercu swym
Byłam więcej pragnieniem mym
Niż na jawie byciem, życiem

W pragnieniu, marzeniu zamknięta byłam
Jak w kuli szklanej
Niby, że widać, lecz nie jest jawnie,
nie przeszło poprzez ściany.

Teraz pragnienie me jest urzeczywistnieniem,
Pękły okowy i mury.
Ja jestem tym, żywym tu siedząc i pisząc te słowa.
Ja jestem wszystkim i niczym.
Tylko fakt, że Jestem się liczy.

Teraz mówię pełnym głosem,
Nawet nie grzmię,
Wciąż szepczę.
Szepczę wdzięczności słowa.
Wyszeptuję ciszę.

Nie muszę krzyczeć, ni pięścią w stół,
ależ popatrzcie, uznajcie uwierzcie.
Wszystko jest ciszą, piękną dla uszu mych.
Cisza, cisza słodka tak,
Że tylko to liczy się.
Cisza Mnie.
W tej ciszy głos, cudny jest
Ja Jestem mówi, szepcze, słyszę,
Ja Jestem ten, Który Jest.
Ja jestem, Ja Jestem.
Wydobyte na powierzchnię.

Poza ściany kuli.
Szklanej.
Żywe!
Prawdziwe.
Samodzielne.
Suwerenne.
Kochające.


11.VI.2009r. - przywołany 22 kwietnia 2011

powrót

Siebie własność

Ja Jestem siebie własnym dziełem. Nikt inny mnie nie ulepił.
Złożone na mnie systemy wierzeń, włożone i przyjęte kody.
Odpięłam od siebie.

Ja Jestem teraz tym stworzeniem siebie, które wciąż jest dziełem.
Ja jestem zachwytem. Ja Jestem pięknem, Ja Jestem zmaterializowanym szczęściem.
Ja jestem tym, który stwarza i w kółko powtarza… i ty możesz także… bo jesteś Kimś więcej niż w swojej głowie.
Mieszkasz przede wszystkim w sercu, dlatego Jesteś życia dziełem. Bogiem Siebie
Tak jak ja,… tak jak każdy z nas.
Iskra w środku siebie tłumiona, teraz uwolniona… żyje pełnią życia, duch w rękach człowieka.

Duch poznać ludzkie chce. I w tym jako siebie.
Jak można więc obchodzić się z sobą po macoszemu i mieć żale i urazy?
Nie da się.
Nie po drodze duchowi jest, gdy ma przynależne w człowieku dla siebie miejsce.
Nie po drodze już takie oddzielnie.
Na Nowej Ziemi nie ma takiego drogowskazu.
………………
Codziennie, gdy wstaję rano… biegnę do moich zajęć..
Codziennie widzę jak odbywa się stwarzanie. To są moje obrazy i wszystkiego dotyk Mnie.
To obserwacja, to zachwyt.
…………….
Nie ma znaczenia dla mnie, co robię. Nie ma znaczenia jak bardzo jest ważne dla kogoś. Naprawdę znaczenia to nie ma.
Ważna jest pasja i radość.
Pasja życia w codziennym użyciu, wchłonęła co pomniejsze pasje i objęła wszystkie inne cele.
Tak Jestem naprawdę.

Mogę gotować obiad i tworzyć smaki wspaniałe. Mogę uprawiać warzywną grządkę i tworzyć jedzenie nam służące ciepłem i mocą słońca..
Mogę zasadzić kwiatka i słyszeć jego radość. Mogę tę radość rozszerzać dalej.
…………….
Mogę patrzeć na księżyc w pełni w nocy… słyszałam wczoraj, jak wyły psy… słodkie uczucie słyszeć spokojnie psie wycie.
Księżyc w pełni był piękny. I karmiłam się nim.
I jak gwiazdy w oka polu nade mną iskrzyły.
Do snu nam mrugały „pa,pa”.
Wzięłam do snu je i ja. Tak jak one mnie.
……………………………….
Codziennie rano nie mogę doczekać się, gdy wstanę i spiję z mężem kawę… przez okno pomacham, gdy jedzie do pracy…
Biegnę szybko na górę do swoich obrazów… lub tekstów.
Ciekawa, jak one się piszą, obrazy jak się malują.
Tchnieniem ducha nakreślam tę jakość energii, jakiej teraz potrzebuję.
I się tą wiernością jej zachwycam.
Biegnę lub idę jak sobie tylko chcę zajrzeć do kwiatów i ziół… co one dla mnie dzisiaj mają.
Jakie dadzą odkrycie?
Gdzie wskażą, by je posadzić?
Obierają sobie najdogodniejsze miejsca, by służyć mogły zapachem i smakiem dla nas wspaniałym.
I tam, gdzie zechcą, ja je zasiewam lub wsadzam.

Wczuwam się chwilę w tę Chwilę, wącham powietrze, a w nim energie, które czekają na wzięcie. Wącham wszystkimi zmysłami, wczuwam się całym ciałem.…
Wszystko, co jest wchłaniam.

Jakież powietrze tutaj jest świeże!
Jak cudnie nam smakuje!
Jakaż to woń piękna wokół.. Chojnowskie lasy i rzeki, ileż w tym bogactwa.
Ile skarbów w zasięgu ręki… Nie trzeba daleko szukać.
Ach!
Tyle mam do zagospodarowania. Ja jestem Cała do rozsiania.

I tak dalej, i etc. i sama nie wiem, co jutro, za chwilę na mnie czeka.
Wiem jedno, wspaniale się bawię w życie pełnią, To życie o wielkim formacie.

I, jak to na zabawę przystało…
Nie bawię się tylko sama…
I to jest właśnie ta życia pasja, że można dzielić ją we dwoje..
Jeszcze bardziej się dzięki temu rozmnaża.
………………………
……………………………
My Jesteśmy Siebie własnym dziełem, nikt inny Nas nie ulepił…
Złożone na nas systemy wierzeń, włożone i przyjęte kody z kiedyś…
Odpięliśmy sami od Siebie.
Dziełem Jesteśmy.
Życiem też Jesteśmy.
To, co z pasji tworzenia pochodzi, pasją się staje, na co dzień.
Siebie własność.

Cudowność!

20 kwiecień 2011r.

powrót

Fenomen

Ogród mój pasją jest tkany… codziennie, nawet, gdy dotyk tylko spojrzeniem,
Zwłaszcza wtedy.
Ogród mój z krainy marzeń pochodzi. Stamtąd ściągnięty na Ziemię.

Wiosna każdego roku jest dla mnie fenomenem.
Sadzę roślinki od lat, och, ziemię uprawną znam… lecz za każdym razem, przez tyle lat zawsze jest ta sama ciekawość, by odkryć tajemnicę ziarna, listka, czy płatka.
Nie mogę się nadziwić nad takim stworzeniem!
Zasiewam kulkę małą, a ona ma już siebie całą zapisaną.
I ciekawość moja, by usiąść i posłuchać jak wzrost jej szumi.
………………
I jak wygląda ziarenko potem, gdy wyrośnie… jakie ma oczy(?) jaki zapach(?) i zwłaszcza to… jak bardzo będzie do całości dopasowane?
Jak wyglądać będzie wszystko wokół z wyrośniętym NIM. Tym jednym nasieniem, które teraz zasiane jest w ziemi.
Och!
Za każdym razem, każdej wiosny cud ten odkrywam na nowo… jakbym nigdy w ogrodzie nie była, jakbym pierwszy raz w życiu roślinki sadziła, …nie mogę się doczekać plonu… owocu…
Oto zachwyt nad boskim dziełem, zawsze i wszędzie, gdzie jestem.
Tajemnica do na nowo odkrycia.
………………………..
A jak się do tego ma ten, który twórcą jest w ludzkim ciele?
Toć to on sam stworzył. Toć to on ma zachwyty i podziw dla siebie.
Sprawdza w ziemi swoje dzieło.
………………………..
Boski człowiek z ziarna, owocem i plonem na teraz.,
Znów z tego jako z siebie rozsianym nasieniem jesteśmy po świecie..
Na Nowej Ziemi - jak wygląda-my? Jakie oczy ma-my? Jaki zapach roznosi się z każdego z nas na świat?
Ludzie – Kwiaty.
I Boski stan.

Twórczy zachwyt jako stały i ciągła w tym dziecka ciekawość.
Końca, granicy nie ma dla dzieła stworzenia.
Wieczna , błogosławiona Radość.

20 kwietnia 2011

powrót

Potęga ciszy

W ciszy dzieją się rzeczy piękne, w ciszy.
Cisza śle Ciebie potęgę.
Z ciszy potęga jest ciebie.

Oby cisza nie była milczeniem!
Oby cisza stworzyła cuda na ziemi, jak w niebie!

O tę ciszę chodzi w Nowym Wieku.
Ciszę w środku siebie.

To zero napięcia, że się nie da. To zero wahań i powstrzymania działań w obawie.
To zero myślenia, że może mi się tylko tak wydaje.
Cisza w całym Tobie.
Zaufanie sobie.

Wtedy dopiero stwarzasz, gdy milkną wszystkie wahania.
Dyskusje ciągłe w głowie.
Wątpliwości i konflikty w środku.

Może zrobię, a może nie… lepiej posiedzieć w domu, lepiej nie wychylać się.
A co na to ten i ten powie?
a jeśli się nie uda..
Wygłupię (?) tylko się, na drwiny wystawię...

To są z hałasu blokady. Byś siebie nie wyraził.
Wyrażaj ach, ileż chcesz. Cisza w Tobie po to jest.
I, gdy ona…
Głos ma sobie oddany.
Ty dźwięki z siebie nagle wydajesz.
Czyste, niczym woda źródlana są one.. bo z głębi oceanu
Wydobyte bez zakłóceń.

Nie znaczy, ze milczeć pragniesz. Zwłaszcza wtedy mówisz.
Wiesz, co i wiesz jak, energii wydajesz siebie znak.

Moduł tworzenia dzieła.

Nie znaczy to też, że nic nie robisz. Wszystko robisz. Wiele zmienić możesz.
Trafione, celnie wyczute sytuacje i chwile sprzyjające stawaniu się pojawiają.
Synchronia piękna zdarzeń.

Ciszy tak poddany, jesteś na życia fali.
Wyrażasz Siebie dostępnymi zmysłami…fizycznymi narzędziami…
Używasz ich swobodnie bez skrępowania, do manifestacji z ciszy fizycznej akcji.

Stan materializacji.

28 kwietnia 2011r.

powrót

Nasze się Dzielenie

Jesteś na 100 procent.

Fantastycznie!

Cały. Okrąglutki, i taki doskonały. Jaką wersją jesteś.
W kontakcie z drugim człowiekiem… w zgodzie i w harmonii.
Jaki jesteś.
Na ile procent jesteś z tym, który obok ciebie?
Jak to jest, by mieć poczucie siebie, i że następuje też dzielenie?
Nigdy na 100 procent!
Nigdy nie wolno tego zrobić Tobie.

Nawet, jeśli Kochasz i to bardzo tak. Nawet, gdy jesteście niczym jeden oddech.
Zachowujesz siebie w połowie. Cała połowa należy do Ciebie.
50 procent wychodzi na dzielenie. I to jest jak najbardziej O.K.
Połowa Ciebie.
Na resztę przeznaczasz swoją, siebie energię,
W postaci, w jakiej tylko chcesz.
Hojność gwarantowana.
Hojnym być, piękny gest!
Lecz nie oddajesz siebie całym, ani całą.

Nawet dziecku, które kochasz, nawet ojcu ani matce, mężowi, siostrze, czy bratu. Wszystko jedno, Nikomu, i niczemu.
Wbrew naturze jest oddać się w całości i bez granic.
To jest niezdrowe, stare pojmowanie.
Siłą rzeczy tak, czy siak.. Będziesz miał odczucie straty.
100 procent. Jesteś w całości, połowa światu, połowa należy się Tobie.
Wszystko jedno, Kim jest Ten, Który obok.
………………………………………
Energia różną formę ma. Mogą to być pieniądze, może być pracy twój wkład.
Może to być czas, uwaga na omówienie sprawy, jakieś działania.
Może dar, jaki masz.
Część jest dla Ciebie, część dla drugiego.

I wtedy jesteś niezależnym człowiekiem. Wolnym jak tylko możesz.
Masz tę swobodę. Nikt nie odbiera części tego, czym jesteś, nie ma takiej tendencji.
Nie śmie i nie może nikt wkroczyć i zabrać wszystkiego Tobie.
Prawo Nowego Wieku.
Nie trzeba zapisów robić sądowych, by ktoś inny za ciebie przestrzegał.
Wcale nie trzeba.
……………………………………………..
Czas mam dla siebie, na swoje „zabawy”, swoje prace dla siebie tylko poświęcony.
Mogę robić nic, mogę pójść na spacer. Nazywa się to chwila dla mnie każdego dnia.
Do mnie ona należy. Ja we władaniu Ją Mam.

Część, połowa - reszta należy do Nas.
Połowa Dla Mnie i Dla Nas połowa.
Ja tak robię i robi tak Włodek.
Sami decydujemy o Sobie.
O tej Własności połowie.

Niesamowita ulga i wolność siebie posiadania, zwłaszcza, gdy jest się we dwoje.
Zdrowa relacja, wspaniała równowaga.
Gdy Miłość w naszych światach.
Miłość tak naprawdę nie pozwoli zawłaszczyć, zagarnąć, by trzymać w niewoli.
Żadna to jest miłość.
Odkrywamy każdego dnia na Nowo ten fenomen, że można z łatwością żyć zgodnie w związku w harmonii, współistnieniu i symbiozie.
Po ponad roku jeszcze większe pojawiło się objawienie w relacji zdrowej w zachowanie dla siebie połowy siebie.

Reszta jest dzieleniem.
Według własnych inwencji.
Dzielę się Tym, w czym jestem najlepszy.
Co Mam, co umiem, co sprawia mi przyjemność.
W połowie energię w dowolnej postaci przeznaczam dla Ciebie.
Co, i jak?…
Sami decydujemy, czym podzielić się chcemy.
Pomiędzy sobą nawzajem i światem..
……………………………………..
Obserwujemy, że dzięki takiemu podejściu,
Następuje proces cudownego rozmnożenia.
Poczęcie niepokalane, dotykiem siebie, które nazywa się dzieleniem.

Przestrzeni dzielenie, radości dzielenie, odbieranych odczuć codziennie
Każdego w połowie dzielenie.
Każdego z nich opary, czy to smutku, czy fanfary… połowa należy do Ciebie.
Nie pozwalamy sobie nawzajem na ich pozbawienie.
Nie przejmujemy odpowiedzialności za całość dobra drugiego, cokolwiek to jest,
w połowie należy do niego.

W 50 procentach jestem sama w sobie, i to bardzo sobie cenię.
Każde z nas jest dzięki temu zadowolone i wiedzie życie na 100 procent.
Z Sobą samym w zgodzie.

8 maja 2011r.